Ο Γιώργος Τσακίρης εστιάζει στην επικράτηση της ΑΕΚ μέσα στην Τουρκία επί της Τραμπζονσπόρ, στη φανταστική δουλειά του Αλμέιδα και έχει υστερόγραφα…
Έργο του Αλμέιδα (και) η αναβάθμιση-εξέλιξη…Ήταν ξεκάθαρο από την ώρα που προγραμματίστηκε και οριστικοποιήθηκε η φιλική αναμέτρηση της ΑΕΚ στην Τραπεζούντα με την ομάδα του Τάσου Μπακασέτα, ότι θα αποτελούσε το βασικό και ουσιαστικό τεστ για τους “κιτρινόμαυρους”. Ειδικά από τη στιγμή που αυτό ήταν μόλις εννέα μέρες πριν την πρώτη αναμέτρηση με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ στην Αθήνα για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League. Αυτό, λοιπόν, το ματς στην Τουρκία ήταν το πλέον σημαντικό για να αποδειχθεί, έστω αυτή τη περίοδο, ότι η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα βρίσκεται σε καλό επίπεδο ετοιμότητας.
Στην πραγματικότητα η ΑΕΚ με το εμφατικό 1-3 και με τον τρόπο που το πέτυχε αυτό απέναντι στην Τραμπζονσπόρ προφανώς και επιβεβαίωσε πολλά περισσότερα πράγματα, αλλά και τον βαθμό ετοιμότητας που απαιτείται να έχει, τη στιγμή που στερείται του αντιπάλου της μόνο επίσημα ματς. Φυσικά και αυτό από μόνο του σα στοιχείο είναι αρκετό και ιδιαίτερο την εποχή των προκριματικών αναμετρήσεων για ευρωπαϊκά εισιτήρια και δη του κορυφαίου όλων, το οποίο οδηγεί στον κόσμο των αστεριών. Εκεί που επιθυμεί να βρεθεί και πάλι ο Δικέφαλος όπως το είχε πράξει τη σεζόν 2018-2019…
Εξίσου ουσιαστικά είναι τα συμπεράσματα σχετικά με την επιβεβαίωση εξέλιξης και αναβάθμισης του αγωνιστικούς πλάνου που διακρίνει την ΑΕΚ την εποχή της παρουσίας του Πελάδο στη τεχνική της ηγεσία. Αυτό το καλοκαίρι και αφού η διοίκηση και οι υπεύθυνοι του αγωνιστικού σχεδιασμού κατάφεραν να διατηρήσουν το δυναμικό και να το ενισχύσουν (απομένουν κομμάτια του παζλ που θα το απογειώσουν), ζητούμενο ήταν να ανεβάσει ένα επίπεδο σε όλους τους τομείς (άρα να εξελίξει και αναβαθμίσει) όσα βλέπαμε στο χορτάρι από τα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου και έπειτα.
Γνώμη μου είναι πως αυτό συμβαίνει και η απόδειξη είναι κάθε φιλικό τεστ προετοιμασίας έως σήμερα. Προφανώς και θα πρέπει να το κρίνουμε ουσιαστικά σε βάθος χρόνου και όχι τώρα στα συγκεκριμένα ματς, αλλά δεν εστιάζω στα αποτελέσματα σε καμία περίπτωση, αλλά στην εικόνα. Έως τώρα αυτή λέει την αλήθεια και αυτή είναι πάντα μια: η ΑΕΚ του Αλμέιδα γίνεται όλο και καλύτερη στο κομμάτι της έντασης που βγάζει, έχει εξελίξει τους αυτοματισμούς της και η ομοιογένειά της συνιστά τεράστιο όπλο. Επαναλαμβάνω έως σήμερα όλα αυτά και με δυνατά φιλικά τεστ έως τώρα. Μακάρι να τα δούμε και στα επίσημα ματς…
Έργο του Αλμέιδα (και) η αναβάθμιση-εξέλιξη…
Δεν είναι εύκολο, ειδικά από τη στιγμή που η κλήρωση της έφερε απέναντί της τη πιο δύσκολη από τις ομάδες που είχε στο υπογκρούπ της, την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Θα χρειαστεί μια αγωνιστική υπέρβαση η οποία όμως χάρη στην εικόνα της ΑΕΚ μοιάζει πιο εφικτή από ποτέ. Δείχνει πιο πιστευτό ότι μπορεί να το πετύχει από τότε που αγωνιζόταν με την Μπριζ, ή με την Βόλφσμπουργκ και ακόμη περισσότερο με την Σέλτικ και πάλι τότε για να βρεθεί στη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Είναι κάτι που το έχει κερδίσει με τη δουλειά της η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα που όλοι αναγνωρίζουν ότι φέτος μπορεί να είναι πιο δυνατή και ανταγωνιστική από πέρυσι.
Στην Τουρκία και μετά το πρώτο 15λεπτο οι πρωταθλητές και Κυπελλούχοι Ελλάδας έβγαλαν σχεδόν όλα εκείνα τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που τους διακρίνουν: ένταση, δύναμη, άριστες αλληλοκαλύψεις, αυτοματισμούς και ταχύτητα στη σκέψη και την ανάπτυξη, είτε από τα άκρα είτε από τον άξονα. Πρόκειται ξεκάθαρα για έργο του Αλμέιδα όλο αυτό και η επιτυχία εξέλιξης και αναβάθμισης του σχεδίου που βλέπουμε να βγαίνει στο χορτάρι. Το κάνουν να μοιάζει τόσο εύκολο δε, εννοώ τους βγαίνει τόσα απλά, που θαρρεί κανείς ότι όλοι αυτοί παίζουν μαζί χρόνια πολλά και δεν …ιδρώνουν ιδιαίτερα για να το πετύχουν.
Ωστόσο όλο αυτό το διάστημα, από πέρυσι έως και χθες στην Τραπεζούντα, πίσω από όσα βλέπουμε υπάρχει πολλή δουλειά, ώρες ατελείωτες και μπόλικος ιδρώτας. Τη στιγμή που παράλληλα δουλεύεται να μη χαλάσει η υπέροχη παρέα που έχει δημιουργηθεί στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια και διακρίνει αυτήν την ομάδα. Διότι το γράφω και φέτος: οι παρέες μετράνε περισσότερο από όλα, αυτές γράφουν ιστορία, κάνουν υπερβάσεις, πετυχαίνουν στόχους που πριν μπορεί να έμοιαζαν ανέφικτοι. Δεν είναι εύκολο με τόσους σημαντικούς και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές να έχεις πετύχει τέτοια παρέα όπως αυτή των νταμπλούχων!
Απέδειξε και κάτι άλλο ξανά η Ένωση στην Τραπεζούντα, ότι δεν καταλαβαίνει από στραβές, πως δεν προβληματίζεται όταν κάτι δεν της πάει καλά. Όπως ο τραυματισμός από νωρίς του Ντομαγκόι Βίντα, από το 9ο λεπτό της αναμέτρησης. Όχι πως δεν το γνωρίζαμε, το είδαμε να συμβαίνει όταν στερήθηκε για αρκετό καιρό ταυτόχρονα Ελίασον, Τσούμπερ και Γκατσίνοβιτς, όταν έμεινε από φορ αφού ήταν στα πιτς Λιβάι Γκαρσία, Φαν Βέερτ και κάποια στιγμή μαζί και ο Αραούχο, την ημέρα που πήγε να παίξει μισή στο τελικό του πρωταθλήματος στην Λεωφόρο και όχι μόνο δεν λύγισε αλλά έπρεπε να κερδίσει, αλλά και όταν στο τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ έμεινε με δέκα από το 4ο λεπτό λόγω αποβολής Ρότα. Διότι ο Αργεντινός τεχνικός έχει μάθει να μη στέκεται στις δικαιολογίες και να μη τις επιτρέπει σε κανέναν εντός και εκτός ομάδας…
Υγ: Εννοείται πως περιμένουμε όλοι με αγωνία τα νέα για τον Ντομαγκόι Βίντα. Ενόψει της αναμέτρησης με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ είναι πολύ σημαντική η παρουσία του διεθνούς Κροάτη στόπερ. Θα περιμένουμε να μάθουμε μετά τις εξετάσεις για να διαπιστωθεί το πρόβλημα, έως τότε, θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσουμε πως το κενό του δεν το κατάλαβε κανείς χάρη στην εικόνα και την απόδοση του Γεράσιμου Μήτογλου ο οποίος από πέρυσι το αποδεικνύει αυτό… Αυτό, εννοείται πως, δεν αλλάζει πως η ΑΕΚ πρέπει να βρει κεντρικό αμυντικό όπως ακριβώς τον θέλει ο Αλμέιδα, ισάξιο και καλύτερο από όσους υπάρχουν ήδη… Αλλά δεν είναι δίκαιο να αρχίζει και πάλι η γκρίνια αφού οι 3 με 4 περιπτώσεις που προέκυψαν, δεν προχώρησαν επειδή μας απέρριψαν, όπως ακριβώς είπε ο Πελάδο και όχι κάποιος άσχετος το υποστήριξε!
Υγ2: Σε ότι αφορά στα πρόσωπα που ξεχώρισαν στο φιλικό με τους Τούρκους, δεν γίνεται να γράψουμε για όλους, ανέφικτο αφού θέλουμε άλλο ένα ξεχωριστό άρθρο και δεν χρειάζεται. Σίγουρα ο Γκαρσία που ήταν μόνιμη απειλή και σκόραρε είναι ο ένας από αυτά και δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση. Καλά πήγαν όμως όλοι ειδικά από τη μεσαία γραμμή και μπροστά. Καλά τα πήγαν και τα ακραία μπακ με τις σταθερές αξίες των Ρότα και Χατζισαφί (συνδυαστικό ποδόσφαιρο και σωστές τοποθετήσεις, ανεβάσματα και επιστροφές), αλλά ξεχώρισε ο Σιντιμπέ ο οποίος ήταν εξαιρετικός και έκαναν σούπερ τη δεξιά πλευρά με τον Άμραμπατ (μια χαρά και ο Ελίασον που σκόραρε) με αποκορύφωμα το τρίτο γκολ του πολύ καλού ξανά Φαν Βέερτ που είναι για σεμινάριο άμεσης ενάπτυξης και συνδυαστικού ποδοσφαίρου… Ο Στάνκοβιτς επιβεβαίωσε γιατί ξεκινάει βασικός και ο Αθανασιάδης ότι δεν θα αφήσει εύκολα τα γάντια του βασικού… Δεν χρειάζεται πολλά λόγια για Γιόνσον και Σιμάνσκι (επιβλήθηκαν ξανά στη μεσαία γραμμή) ενώ και οι αλλαγές ανταποκρίθηκαν…
