Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τον προπονητή που έχει αλλάξει όλα τα δεδομένα στην ΑΕΚ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.
Έχουμε ακούσει και διαβάσει πολλά για τους προπονητές των μεγάλων ομάδων φέτος. Τι μπορούν και τι δεν κάνουν σωστά, ποια είναι τα λάθη τους, οι ωραίες επιλογές και οι κακές στιγμές τους. Ουδέποτε ωστόσο έχω συναντήσει μπροστά μου τέτοια κριτική όσο αυτή που ασκείται στον προπονητή της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα.
Και πολύ περισσότερο αναφέρομαι στους ίδιους τους φίλους της ομάδας που έχουν φτάσει σε άκυρες ή δύσκολες στιγμές, στο σημείο να σταυρώνουν τον άνθρωπο που έφερε πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Ένωση στην πρώτη σεζόν του στον πάγκο της. Λίγη παραπάνω εμπιστοσύνη δεν βλάπτει ρε παιδιά.
Κάθε τι που αποφασίζει ο Αργεντινός, πολλές φορές υπό την ανάγκη της πίεσης λόγω των διαδοχικών τραυματισμών, έχει ως σκέψη αρχή, μέση και τέλος. Κάθε επιλογή του προέρχεται μέσα από μελέτη και τρελό διάβασμα των καταστάσεων που υπάρχουν ή έρχονται μπροστά. Αυτός ο τύπος κοιμάται και σκέφτεται. Πάντοτε για το καλό της ΑΕΚ. Και όταν πέφτει έξω, συμβαίνει επειδή είναι άνθρωπος και δεν μπορεί να είναι αλάνθαστος. Μπορεί όμως να εξηγήσει το κάθε τι σε όποιον θέλει να ακούσει και να καταλάβει. Η πόρτα του είναι πάντα ανοιχτή για απαντήσεις.
Στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, πολλοί μιλούσαν για κάποια ανωτερότητα του Παναθηναϊκού. Εστίαζαν πάρα πολύ στο γεγονός ότι απέναντι στον καινούργιο προπονητή του, η ΑΕΚ δεν είχε καταφέρει να πάρει νίκη. Δεν έδιναν όμως ιδιαίτερη βάση σε συγκυρίες και δεν αναγνώριζαν ότι η ομάδα που έφυγε χθες από τη Νέα Φιλαδέλφεια με τρία γκολ στην πλάτη αντί για έξι, είχε καταφέρει να πάρει αποτελέσματα επειδή η ΑΕΚ του είχε δώσει το δικαίωμα να το κάνει και όχι επειδή το είχε καταφέρει ο ίδιος. Αυτή είναι μία δική μου άποψη που στο συγκεκριμένο παιχνίδι δικαίωσε απόλυτα τη δουλειά του προπονητή που ξέρει τι κάνει και τι θέλει από την ομάδα του.
Ο Αλμέιδα, λοιπόν, τους έχει βάλει όλους κάτω και τους δείχνει τη σκληρή αλήθεια της δικής του προπονητικής στάσης. Θα το κάνει μέχρι το τέλος, μέχρι να σηκώσει η ΑΕΚ ξανά το πρωτάθλημα γιατί είναι η καλύτερη ομάδα και γιατί το αξίζει περισσότερο από κάθε άλλον. Γιατί είναι αυτή που αντί να είναι σήμερα 10 βαθμούς μπροστά, τους έδωσε το δικαίωμα να την αμφισβητούν και να θεωρούν -δικαίως βάσει της διαμορφωθείσας βαθμολογίας- ότι μπορούν να την προσπεράσουν. Έχουν ακόμα μαθηματικές ελπίδες για να το καταφέρουν και φυσικά στο ποδόσφαιρο, όλα γίνονται.
Εν προκειμένω, όμως, όλα μπορούν να γίνουν για τους άλλους αν η ΑΕΚ είναι αυτή που θα τους δώσει το ελεύθερο να το κάνουν. Αν είναι αυτή που θα αυτοκτονήσει ξανά και θα χαρίσει βαθμούς, αν είναι αυτή που θα αδικήσει τον εαυτό της ενώ θα καλύτερη από τους άλλους. Ασφαλώς αυτή η ομάδα έχει το know how για κάτι τέτοια πράγματα, αλλά με τον συγκεκριμένο προπονητή έχει και τις λιγότερες πιθανότητες από κάθε άλλη φορά για να το πάθει. Παιχνίδια μπορεί να χαρίζονται, οι τίτλοι όμως όχι.
Μια ειδική αναφορά πρέπει να γίνει για τη συγκλονιστική εμφάνιση του Σέρχιο Αραούχο. Ήταν αυτός που έλειπε φέτος από την ΑΕΚ σε όλη τη διάρκεια της σεζόν ώστε να έχει τη συνέχεια και τη συνέπεια που παρουσίαζε πέρυσι. Εμφανίστηκε όμως την κατάλληλη στιγμή για να ενώσει άπαντες με την ακλόνητη πίστη στην κατάκτηση του μεγάλου στόχου. Την κατάλληλη ώρα βγήκε μπροστά και έκανε τη διαφορά.
Με σημαντικό ζήτημα τραυματισμού αλλά μια αγάπη για την ομάδα που παραμένει αδιαπραγμάτευτη ακόμα και όταν ο ίδιος δείχνει ότι για κάποιο λόγο ο ψυχισμός του έχει κλονιστεί. Μπορεί αυτό να συμβαίνει, αλλά όχι στο βαθμό που δεν θα δώσει όλο το είναι του για να πάρει ξανά η ΑΕΚ το πρωτάθλημα. Και τώρα έρχεται η Τούμπα που τόσο του αρέσει. Την Κυριακή είναι ο πρώτος μεγάλος τελικός για την κούπα. Kαι η ΑΕΚ δείχνει έτοιμη για να το κάνει ξανά.
Δείτε τη Game Night
