ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΙΤΟΣ
06.10.2022 | 12:20

Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει μπει ήδη σε μια νέα εποχή και ο Χεσούς “Τσους” Ματέο Ντίεθ κουβαλά τον σταυρό του προπονητή που οφείλει ν’ αποδειχθεί τουλάχιστον ισάξιος του προκατόχου του, Πάμπλο Λάσο. Διότι αλλιώς δεν θα καθαρίσει ποτέ τη ρετσινιά του προδότη.

Ο Τσους Ματέο έχει περιγραφεί (από τον Σέρτζιο Σκαριόλο) ως ο “Νο1 των Νο2”. Ή αλλιώς “ο κορυφαίος βοηθός προπονητή στην Ισπανία τουλάχιστον, αν όχι στην Ευρώπη” όπως επιμένουν να υποστηρίζουν οι άνθρωποι που τον επέλεξαν προκειμένου να διαδεχθεί τον Πάμπλο Λάσο στην τεχνική ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης.

Κόντρα σε έναν άλλον Παναθηναϊκό απόψε (6/10, 21:00 Novasports Prime, LIVE από το SPORT24), ο 53χρονος κόουτς (γεννημένος τον Γενάρη του ’69) θα ντεμπουτάρει επισήμως στην EuroLeague. Όχι επειδή κάτι έτυχε στον πρώην προϊστάμενό του (τιμωρία, covid, έμφραγμα), αλλά γιατί αυτός είναι πλέον που ηγείται επισήμως του σταφ των μερένγκες.

Ο άνθρωπος του… προέδρου
Ύστερα από 11 χρόνια η μαδριλένικη ομάδα εισήλθε σε μια νέα εποχή και για πρώτη φορά σε αυτό το διάστημα ήρθε στην Αθήνα χωρίς τον επιτυχημένο Βάσκο κόουτς. Ξεκάθαρα απότομα, αναμφίβολα άγαρμπα κι ενδεχομένως άδικα για όσα είχε δώσει ο Λάσο από το 2011 που είχε αναλάβει τα ηνία. Ο Ματέο ήταν ο βασικός συνεργάτης του μετά την πρώτη τριετία (2014-2022) κι αυτός που αποδέχθηκε την πλέον ιντριγκαδόρικη πρόταση του καλοκαιριού στην αγορά των προπονητών: να τον διαδεχθεί ως επικεφαλής του τιμ ανεβαίνοντας μια θέση στην ιεραρχία.

Ήταν, από καιρό, κοινό μυστικό πως ο Ματέο δεν ήταν επιλογή του Λάσο, αντιθέτως τον είχε επιβάλει ο Χουάν Κάρλος Σάντσεθ. Ο άνθρωπος που -στις αρχές Ιουλίου- έμελλε να κινήσει τα νήματα για την απόλυση του Λάσο επικαλούμενος τους σοβαρούς ιατρικούς λόγους που προέκυψαν. Μέχρι και τον αρχίατρο έπαψε από τα καθήκοντά του, διότι φέρεται ν’ αρνήθηκε να υπογράψει πως την εισήγηση για την αποπομπή του έμπειρου προπονητή.

Ψιθυρίζεται, σχεδόν… φωναχτά, ότι ο Σάντσεθ ροκάνιζε χρόνια την καρέκλα του Λάσο, θεωρώντας πως δεν διαχειρίζεται σωστά το ρόστερ που ανά διαστήματα είχε στα χέρια του. Οπισθοχωρούσε παρόλα αυτά μόλις τα αποτελέσματα τον διέψευδαν, ξεσπώντας κατά διαστήματα σε άλλα μέλη του τιμ κάνοντας δύσκολη τη ζωή του Βάσκου. Η συνθήκη που γεννήθηκε μετά το πρόβλημα υγείας του Λάσο ευνόησε την προώθηση των σχεδίων για μια νέα σελίδα στο τμήμα μπάσκετ.

Κι αν το 2014 ο Σάντσεθ προόριζε τον Φώτη Κατσικάρη ως την πιο ταιριαστή -για την εποχή- λύση, οκτώ χρόνια αργότερα η ανέλιξη του Τσους Ματέο ήταν μονόδρομος γι’ αυτόν, δεδομένης της μεταξύ τους αλληλοεκτίμησης, πιστεύοντας πολύ στον τρόπο της δουλειάς του, στις ιδέες και κυρίως στην ικανότητα να αναπτύσσει προσωπικές σχέσεις με τους παίκτες του εξελίσσοντάς τους αγωνιστικά. Το παρελθόν του δε στη Ρεάλ, σε διαφορετικές περιόδους και σε διάφορα πόστα, λογίζεται ως εγγύηση σταθερότητας.

Δεν είναι τυχαίο ότι αναφέρεται σταθερά, από τους υποστηρικτές του τουλάχιστον, ως ο άνθρωπος που έδωσε τα πρώτα λεπτά της επαγγελματικής καριέρας του στο Λούκα Ντόντσιτς σε παιχνίδι που ο Λάσο είχε αποβληθεί. Μόλις προ ημερών δε ο Τζάναν Μούσα μίλησε για τη στοργή που ένιωσε από τον νέο προπονητή του “σαν να ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός μου ή ο πατέρας μου”, ενώ νωρίτερα ο Ρούντι Φερνάντεθ έκανε λόγο για τον ενθουσιασμό του νέου προπονητή του έτσι ώστε να συνεχίσει την κληρονομιά που παρέλαβε.

Τυπικές οι σχέσεις με τον Λάσο
Βέβαια, το ότι με τον Λάσο διατηρούσε αποκλειστικά και μόνο επαγγελματικές σχέσεις, καθώς πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες που αρκετές φορές κατά τη συνύπαρξή τους είχαν συγκρουστεί σε διάφορα θέματα, και δεν δίστασε ουδόλως όταν του προτάθηκε η θέση τον έχουν καταστήσει στη συνείδηση πολλών ως έναν άνθρωπο που δεν έδειξε τον δέοντα σεβασμό. Ως έναν άνθρωπο που σχεδόν επέδειξε προδοτική στάση.

Ο ίδιος ο Λάσο, που ήταν πιο κοντά σε άλλο βοηθό του (Πάκο Ρεδόνδο), όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη διάδοχη κατάσταση στη Ρεάλ, αναρωτήθηκε “γιατί να με απασχολεί ποιος προπονεί τη Ρεάλ, αν δεν την προπονώ εγώ;” και αρκέστηκε απλώς να ευχηθεί “καλή τύχη στον Τσους διότι δουλέψαμε σκληρά για πολλά χρόνια”, θρέφοντας εμμέσως πλην σαφώς αμφισβήτηση.

Ο Ματέο αυτόν τον χαρακτηρισμό οφείλει να εξαγνίσει μέσα από τα παιχνίδια της Ρεάλ. Η κατάκτηση του Supercopa απέναντι στην Μπαρτσελόνα, ιδίως με τον τρόπο που ήρθε, και το 2/2 στη Liga Endesa ήταν μια καλή αρχή για να κερδίσει χρόνο, αλλά η αξιολόγηση της δουλειάς του θα είναι διαρκής και η κριτική έντονη. Δεν έχει να κάνει με ακαδημία και πιτσιρίκια.

Πρώτος προπονητής έχει υπάρξει κι άλλες φορές στο παρελθόν, δουλεύοντας κατά σειρά στις ισπανικές Σαραγόσα, Φουενλαμπράδα και Μάλαγα, όπως επίσης στην κινέζικη Σάνσι. Με όχι καλά αποτελέσματα. Γι’ αυτό και τη φήμη του ως δεύτερος την έχει φτιάξει αποκλειστικά. Είτε δίπλα στον Σάλβα Μαλδονάδο είτε στον Λουίς Γκούιλ είτε κατά βάση στον Σέρτζιο Σκαριόλο.

Είναι, φυσικά και, γι’ αυτόν μια πρωτόγνωρη κατάσταση όλο αυτό και η πρώτη φορά που θα έχει την ευκαιρία να κουμαντάρει ένα τέτοιο πελώριο καράβι και σε τόσο επικίνδυνα νερά. Ως τώρα ενεργούσε ως ο σκιώδης προπονητής που εργαζόταν πίσω από την κουίντα, που επενέβαινε αν χρειαζόταν. Πλέον είναι υποχρεωμένος να βγει στο φως για να δημιουργήσει τη δική του παχιά σκιά. Περιθώρια δεν έχει για λάθη.

Ούτως ή άλλως την προδοσία πολλοί την αγάπησαν, τον προδότη ουδείς…