Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει τις σκέψεις του για την αποψινή αναμέτρηση μεταξύ Άρη και ΑΕΚ η οποία θα κρίνει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Δύσκολο , πολύ δύσκολο, παιχνίδι αυτό με την ΑΕΚ όπου ο Άρης λόγω των συνθηκών είναι πλέον υποχρεωμένος να το κερδίσει! Πέρα από το γεγονός ότι αναφερόμαστε σε έναν τελικό, το αποτέλεσμα του οποίου καθορίζει εν πολλοίς το εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις , στην φετινή ΑΕΚ ο χαρακτήρας αυτών των παιχνιδιών ταιριάζει απόλυτα με την αγωνιστική της φυσιογνωμία, το αγωνιστικό της παρουσιαστικό.
Οι αναμετρήσεις δηλαδή που κρίνονται στην θέληση , στο πάθος , στην δύναμη , στις αυτοθυσίες , τα κλειστά παιχνίδια που αδιαφορούν για την ποιότητα. Μην παραβλέπουμε επίσης το γεγονός ότι η Ένωση παίζει για δυο αποτελέσματα , ο Άρης μόνο για την νίκη. Με ισοπαλία η ΑΕΚ δεν χάνεται , αντίθετα ο Άρης εκτιμώ ότι θα είναι πιο κοντά στον χαμό!
Και εξηγούμαι! Στην περίπτωση της ισοπαλίας στην τελευταία παράσταση των ομάδων η ΑΕΚ θα υποδεχθεί στο φλεγόμενο από πάθος ΟΑΚΑ τον αδιάφορο και μετά από φιέστα – έχει κι αυτό την σημασία του – Ολυμπιακό , ένα Ολυμπιακό που δεν έχει πείσει κανέναν για τις αγωνιστικές του αρετές στα play offs. Την ίδια ώρα ο Άρης θα δίνει τον δικό του αγώνα για επιβίωση σε μια από τις πιο αφιλόξενες γι’ αυτόν έδρες , στους Ζωσιμάδες, όπου η περίπτωση να δούμε τον ΠΑΣ αδιάφορο αγγίζει τις πιθανότητες σεναρίου ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο. Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι , όπως τραγουδούσε με νόημα ο μεγάλος Νίκος Παπάζογλου!
Συμπερασματικά , η Ένωση ανηφορίζει στο Κλεάνθης Βικελίδης έχοντας μαζί της το μαξιλαράκι της ισοπαλίας , γεγονός που την καθιστά πιο ήρεμη από τον αντίπαλο της ο οποίος είναι αναγκασμένος να παίξει τα ρέστα του! Στην περίπτωση της ισοπαλίας κάποιοι διόλου απίθανο να αντιτείνουν την άποψη ότι ο Άρης θα είναι υποχρεωμένος να κερδίσει στα Γιάννενα και αν δεν το πράξει το φταίξιμο θα είναι αποκλειστικά δικό του. Θέλω ένα παιχνίδι , μπαίνω μέσα το κερδίζω κι όλα καλά. Δεν είναι έτσι. Όλα αυτά τα θεωρητικά προσομοιάζουν με τις ασκήσεις επί χάρτου. Με τα πραγματικά πυρά τα δεδομένα αλλάζουν. Μην ξεχνάτε επίσης ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο της πραγματικότητας. Ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Δεν είναι και το δικαιότερο άθλημα στον κόσμο.
Η αναμέτρηση με την ΑΕΚ θέλει κυρίως καθαρό μυαλό, πάθος , πείσμα , να επιβάλλει ο Άρης από το πρώτο δευτερόλεπτο του παιχνιδιού τα θέλω του , θέλει αυτοπεποίθηση , γιατί ο Άρης έχει να επιδείξει προσόντα , παρά τις όποιες απουσίες , και φυσικά υπομονή , ακόμα και αν ο Άρης βρεθεί μπροστά στο σκορ, και τέλος τύχη!
Αν με ρωτούσατε από όλα αυτά τα στοιχεία πια θα διάλεγα , θα σας απαντούσα χωρίς περιστροφές, το πάθος και την τύχη. Χωρίς την τύχη με το μέρος σου, χωρίς το άστρο , δεν πας πουθενά. Και ο Θεάνθρωπος με το αστέρι της Βηθλεέμ πορεύθηκε! Σ’ αυτού του είδους τις αναμετρήσεις οι τακτικές , οι αγωνιστικές φιλοσοφίες και η από μόνη της πιστή εφαρμογή της αγωνιστικής φιλοσοφίας , έπονται! Πως θα τα εφαρμόσεις όλα αυτά χωρίς το πάθος, το καθαρό μυαλό, χωρίς την θέληση της νίκης; Αντίθετα είναι πολλές φορές που αυτά τα στοιχεία σε κρίμα παιχνίδια διορθώνουν , ακόμα και με τρόπο ανορθόδοξο , τις όποιες ανορθογραφίες στην τακτική ή στο σύστημα.
Επίσης μεγάλη προσοχή στα στημένα. Ο Άρης φέτος σε κρίσιμα ματς έχει προδοθεί από τις στημένες μπάλες. Η επιστράτευση σε αυτόν τον τομέα της αυτοσυγκέντρωσης και του καθαρού μυαλού κρίνεται επιβεβλημένη. Δεν επιτρέπονται άλλα λάθη!
Μεγάλη προσοχή και στις προσκλήσεις. Στα νεύρα και στις εντάσεις. Εκεί θα το πάει το παιχνίδι η ΑΕΚ. Στον αποπροσανατολισμό και στην δύναμη! Έχει τους παίκτες να ερμηνεύσουν αυτούς τους ρόλους . Προσοχή και υπομονή λοιπόν όχι μόνο από τους παίκτες αλλά και από τον κόσμο. Το πάθος από την κερκίδα έχουν ανάγκη οι παίκτες του Άρη , όχι την ένταση. Την στήριξη έχουν ανάγκη να νοιώσουν κι όχι το βάρος των στιγμών. Τον παλμό , τον ενθουσιασμό , την παρότρυνση στα δύσκολα , την ώθηση , αυτό το μαγικό άγγιγμα από τις κερκίδες ώστε να φτάσουν στην υπέρβαση. Το θέλουν πολύ οι παίκτες , το θέλουν το εισιτήριο, καίγονται να αποδείξουν ότι το αξίζουν και το πιστοποίησαν για μια ακόμη φορά φέτος με την εμφάνιση αλλά και το αποτέλεσμα στο ντέρμπι της Τούμπας.
Δεν είναι υπερβολή να μιλάμε για υπέρβαση όταν αναφερόμαστε στο εισιτήριο της εξόδου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αν αναλογιστούμε όλα αυτά που τράβηξε η ομάδα κατά την διάρκεια της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Οι παίκτες , το προπονητικό επιτελείο, όλος ο οργανισμός του Άρη θα πρέπει πριν την έναρξη του παιχνιδιού να έχει πράμα στο μυαλό του. Ότι κερδίζοντας αυτό το παιχνίδι , δεν κερδίζει μόνο τον αντίπαλο, αλλά τους πάντες! Όλους αυτούς που στάθηκαν απέναντι του εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων .
Ο κόσμος πάντοτε παρών σε κάθε προσκλητήριο θα είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή για να τους δείξει τον δρόμο. Χρέος τους να τον κοιτάξουν στα μάτια και να ανταποκριθούν! Γιατί τα παιχνίδια τα κερδίζουν οι ομάδες! Είναι η χαρά που χρωστάνε για όσα χάθηκαν και φέτος!
