«Άργησα να το συνειδητοποιήσω, γιατί ήμουν βυθισμένος στην τοξικότητα. Μου πήρε 3 χρόνια ψυχοθεραπείας για να καταλάβω τι έχει συμβεί», είπε ο τράπερ Light για την απώλεια του πατέρα του.

Μία εξομολογητική και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Light στο περιοδικό Down Town. Εκτός από την αγάπη του για τη μουσική, την κόντρα του με τον Snik και το βίαιο περιστατικό στα περσινά βραβεία MAD, ο γνωστός τράπερ μίλησε στον Τάσο Μπιμπισίδη για την απώλεια του πατέρα του, που τον σημάδεψε.

Συγκεκριμένα είπε: «Οι γονείς μου πήραν διαζύγιο όταν ήμουν 5 χρόνων. Από τότε έμεινα με τον πατέρα μου. Στο γυμνάσιο επέστρεψα στη μητέρα μου, αλλά όταν άρχισε να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, στην εφηβεία, γύρισα ξανά στον πατέρα μου γιατί ένιωθα πιο ελεύθερος μαζί του, οπότε η μάνα μου δεν είχε τόση επαφή με το τι κάνω. Είχαν τις ανησυχίες τους για μένα, αλλά με άφησαν να κάνω και τα λάθη μου και να μάθω, το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό. Δεν μεγάλωσα μέσα σε μια «φούσκα». Αυτή η πρακτική δεν βγάζει λειτουργικούς ανθρώπους στην κοινωνία.

«Άργησα να το συνειδητοποιήσω το θάνατο του πατέρα μου, γιατί ήμουν βυθισμένος στην τοξικότητα. Μου πήρε 3 χρόνια ψυχοθεραπείας για να καταλάβω τι έχει συμβεί. Πρόλαβε να με δει να ανεβαίνω αλλά όχι να με δει στο σημείο που είμαι σήμερα. Είναι ένα από τα πράγματα που με θλίβουν, αλλά από την άλλη πάντα ήξερα ότι πίστευε πολύ σε μένα, οπότε ήταν σαν να μου άνοιξε το δρόμο»

Όσον αφορά τη ψυχοθεραπεία εξήγησε ότι «όταν έχεις θέματα είτε θα συνεχίσεις να κάνεις κύκλους γύρω από τον εαυτό σου και θα κάνεις λάθη μένοντας στάσιμος ή θα κάνεις τη δύσκολη δουλειά και θα προσπαθήσεις να λύσεις ό,τι σε τραβάει πίσω. Κάποια στιγμή είπα ότι θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος, καλύτερος φίλος, καλύτερος σύντροφος».

Για τα ναρκωτικά ανέφερε ότι, «πειραματίστηκα, ήμουν λίγο έξαλλος. Σε καμία περίπτωση δεν προτρέπω κάποιον να πάρει ναρκωτικά, απλώς περιγράφω τη δική μου ιστορία. Ήταν κάτι που ακόμη κι αυτό με σμίλεψε ως άνθρωπο, μία φάση που όμως χαίρομαι που τελείωσε. Πρέπει να ξέρεις ότι αυτό χρειάζεται να έχει ημερομηνία λήξης, ότι έχεις τη δύναμη να βγεις από ‘κει».

Για τη κόντρα του με το Snik δήλωσε ότι η μεταξύ τους σχέση έφτασε σε ένα σημείο που η ρήξη δεν μπορούσε να φτιαχτεί. «Δυστυχώς έπρεπε να υπάρξουν αυτά τα επεισοδιακά συμβάντα που μας έκαναν μόνο κακό. Φτάσαμε σε ένα σημείο που είδαμε ότι τα χνώτα μας δεν ταιριάζουν και παίρνει ο καθένας το δρόμο του. Εγώ τουλάχιστον σε αυτή τη φάση είμαι μαζί του – δεν έχω κάποιο μίσος ούτε του κρατάω κάτι, απλώς δεν μου ταιριάζει ως άνθρωπος και προχωράω χωρίς αυτόν. Θα δείξει ο χρόνος ποιος αξίζει και ποιος όχι».

Τέλος αναφέρθηκε και στο συμβάν στα στα περσινά MAD Awards λέγοντας: «Πηγαίνοντας στα βραβεία ήθελα να τραγουδήσω, να βραβευτώ, να ευχαριστήσω τον κόσμο που με ψήφισε, να βάλω τα ωραία μου τα ρούχα. Πήγα «γαμπρός», ωραίος, με την κοπέλα μου στο χέρι, και ξαφνικά μόλις κάθισα σε μια καρέκλα άρχισαν να με βαράνε τρεις μπράβοι. Εκεί έχασα το παιχνίδι, επειδή έρχομαι από ένα περιβάλλον στο οποίο όταν σου κάνουν κάτι και δεν αντιδράσεις είσαι αυτομάτως το θύμα. Και αν είσαι θύμα θα σ’ το κάνουν ξανά. Σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο όπως αυτός της rap, το να είσαι θύμα είναι ό,τι χειρότερο. Όταν λοιπόν έφαγα ξύλο ξαφνικά, ζύγισα τις επιλογές μου λίγο πιο βιαστικά απ’ ό,τι έπρεπε και λειτούργησα με mentality γειτονιάς παρά με mentality καλλιτέχνη και δημόσιου προσώπου. Αυτό ήταν το λάθος μου. Η παντελής άρνηση της διοργάνωσης να μας προστατέψει μας έφερε ως εκεί. Τους είχα παρακαλέσει άπειρες φορές, είχα στείλει και μηνύματα, είχα πάρει τηλέφωνα, ζήτησα χίλιες φορές να μη μας βάλουν μαζί γιατί τον ξέρω τι είναι ο άλλος, θα προσπαθούσε να κάνει σκηνικό. Μου έλεγαν «μη φοβάσαι, έχουμε ασφάλεια», και με το που έκατσα άρχισα να τρώω μπουνιές».