Ο Γιάννης Σαπουντζάκης γράφει για την ποδοσφαιρική παράσταση που έδωσαν οι ποδοσφαιριστές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην αναμέτρηση με τη Λευκορωσία, στην πρεμιέρα τους στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ένας Καρέτσας… όνειρο!«Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε», λέει η γνωστή φράση. Όμως, η Εθνική του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν αυτή που σκόρπισε τρόμο, το βράδυ της Παρασκευής, στους δύσμοιρους Λευκορώσους που βρέθηκαν στον δρόμο της κι έκανε έτσι το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα στη διαδρομή με τελικό προορισμό το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026.
«Το χάος». Αυτή είναι η μόνη η λέξη που μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση «τι χώριζε τις δύο ομάδες που παρατάχθηκαν το βράδυ της Παρασκευής στο χορτάρι του Γ. Καραϊσκάκης;». Η διαφορά ποιότητας ανάμεσα σε Ελλάδα και Λευκορωσία ήταν τεράστια και οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής φρόντισαν να μετατρέψουν γρήγορα το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα σε… μία καλή προπόνηση ενόψει της αναμέτρησης της Δευτέρας με αντίπαλο την Δανία στο ίδιο γήπεδο. Αλλά και σε μία υπέροχη ποδοσφαιρική παράσταση για τον κόσμο που ήρθε στο γήπεδο για να στηρίξει την ελληνική ομάδα.
Το ταλέντο που διαθέτει το συγκρότημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, φτάνει και… περισσεύει για να «καθαρίζει» με χαρακτηριστική ευκολία παιχνίδια αυτού του επιπέδου. Οι φιλοξενούμενοι έμοιαζαν σε αρκετές περιπτώσεις να μην μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό της ελληνικής ομάδας, να μένουν απλοί παρατηρητές στις φάσεις. Εδώ που τα λέμε, ίσως, από μέσα τους να θαύμαζαν και ορισμένες από τις στιγμές… μαγείας που χάρισαν οι Έλληνες παίκτες στο κοινό που επέλεξε να περάσει αυτό το βράδυ Παρασκευής στο φαληρικό γήπεδο.
Στο ημίχρονο του αγώνα με τη Λευκορωσία, ανοίξαμε τα κιτάπια για να δούμε την μεγαλύτερη νίκη της Εθνικής μας ομάδας στην ιστορία. Βλέπετε, το μόνο ρώτημα που είχε μείνει αναπάντητο μετά τα πρώτα 45 λεπτά του αγώνα, ήταν αν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα μπορούσε να «σπάσει» το ρεκόρ. Αν εξαιρέσουμε, άλλωστε, αυτό το ζητούμενο, σε όλα τα υπόλοιπα είχε μπει το «τικ», πριν ακόμα στείλει ο διαιτητής τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα.
Ασφαλώς και κανένα παιχνίδι δεν το κερδίζεις, χωρίς να παίξεις. Γι’ αυτό και οι ποδοσφαιριστές του Γιοβάνοβιτς έδειξαν την πρέπουσα σοβαρότητα. Έπιασαν από το πρώτο λαιμό την αντίπαλό τους από τον λαιμό και την άφησαν να αναπνεύσει μόνο όταν το σκορ κινδύνευε να ξεφύγει από… τα ποδοσφαιρικά όρια. Τέσσερα γκολ σε ένα ημίχρονο και άλλο ένα στην επανάληψη για το… γλυκό. Πέντε, συνολικά, τέρματα με πέντε διαφορετικούς σκόρερ. Απόδειξη και των ουκ ολίγων πρωταγωνιστών που μπορεί να βρει αυτή η ομάδα σε μία βραδιά.
Ένας Καρέτσας… όνειρο!Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε διεθνής που να υστέρησε στο ματς, αξίζει μία ξεχωριστή αναφορά στον Κωνσταντίνο Καρέτσα. Ο μικρός της Γκενκ ήταν για ένα ακόμα παιχνίδι «χάρμα οφθαλμών». Στην πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, απλοποιώντας τα πράγματα για τους Έλληνες διεθνείς. Μα πολύ περισσότερο, αξίζει κανείς να προσέξει τις σέντρες που έχει βγάλει για τους συμπαίκτες του.
Ειδικά στην περίπτωση του γκολ του Βαγγέλη Παυλίδη, θαρρείς πως ο πιτσιρικάς της Γκενκ, βρίσκει τον επιθετικό της Μπενφίκα με τηλεχειριστήριο. Αυτό, δε, πιο εντυπωσιακό στοιχείο, η αμυντική συνέπεια που έδειξε ο Καρέτσας μέχρι και το φινάλε της αναμέτρησης. Δεν άφηνε από τα μάτια του τον προσωπικό του αντίπαλο, ούτε όταν το ματς πλησίαζε στο 90’ και ενώ το σκορ βρισκόταν στα επίπεδα του 5-1. Δείγμα του πόσο σωστά έχει διδαχθεί το ποδόσφαιρο αυτό το παιδί.
Το φινάλε της βραδιάς βρίσκει την Εθνική ομάδα να έχει κάνει το πρώτο από τα έξι βήματα που απαιτούνται. Ναι, αυτό ήταν και το θεωρητικά πιο εύκολο. Όμως, είναι εξόχως σημαντικό πως οι Έλληνες διεθνείς εκτός των τριών βαθμών, πήραν και ψυχολογία ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Τελείωσαν γρήγορα την δουλειά και μπόρεσαν στην επανάληψη να κάνουν συντήρηση δυνάμεων ενόψει του αγώνα της Δευτέρας.
Άλλωστε, αυτός θα είναι μία τελείως διαφορετική ιστορία. Δανία και Σκωτία έκαναν ένα εξαιρετικό δώρο στην Εθνική μας ομάδα στην πρεμιέρα του ομίλου, μένοντας στο 0-0 και στέλνοντας την γαλανόλευκη… from Day 1, στην κορυφή του ομίλου. Και με εμφανίσεις όπως αυτή της Παρασκευής, εκεί θα μείνει ως το φινάλε του δρόμου!