«Έβγαλε τα μάτια της» μόνη της η Ομόνοια, που απώλεσε το υπέρ της 2-0 στο «αιώνιο», έμεινε στο 2-2 με τον ΑΠΟΕΛ και έχασε κι’ άλλο έδαφος στην κούρσα του τίτλου. Προσπάθησε να «χρυσώσει το χάπι» ο Αναστασίου, σπουδαία εμφάνιση από Λοϊζου και Μάριτς.
«Υπάρχει πίκρα για το σκορ, αλλά νομίζω δείχνουμε πως προχωράμε στη σωστή κατεύθυνση». Πίκρα και συνάμα απογοήτευση μαζί θα προσθέταμε εμείς. Σωστά κόουτς Αναστασίου, όμως θα πρέπει η ομάδα και εσείς προσωπικά να μέμφεστε τον ίδιο σας τον εαυτό. Για το γεγονός ότι ο προδιαγραφόμενος θρίαμβος κατέληξε σε ένα οδυνηρό για την Ομόνοια συμβιβασμό.
Μαεστρικό στήσιμο για 25’ από τον Ελλαδίτη προπονητή, 2-0 απόρροια έξοχου επιθετικού ποδοσφαίρου. Χωρίς ίχνος υπερβολής άγγιξε το «total football» σε αυτό το διάστημα από το «τριφύλλι»! Κάνοντας το ΑΠΟΕΛ να παρακολουθεί αποσβολωμένο, με το ένα γκολ πιο όμορφο σε δημιουργία και εκτέλεση από το άλλο. Επέμεινε με Εβάντρο και του βγήκε άριστα στο ξεκίνημα, με τον Βραζιλιάνο να πιστώνεται την ασίστ στο 1-0.
Και τότε να σου ένα αδικαιολόγητο παρατεταμένο black out. Και δω σωστά το αποτύπωσε ο προπονητής των «πράσινων» ότι ήταν κακή η διαχείριση του προβαδίσματος, αλλά με όλο τον σεβασμό, προεξάρχοντος του ιδίου. Σεβόμενος υπερβολικά το ΑΠΟΕΛ, έριξε πολύ ταχύτητα, έδωσε άπλετο χώρο στους «γαλαζοκίτρινους» και το πλήρωσε ακριβά. Όπως πλήρωσε στο 100% τα χτυπητά αμυντικά λάθη, επαναλαμβανόμενα πολλάκις φέτος και στα δύο γκολ.
Από «σπόντα» δε η είσοδος του Ντονγκαλά αντί του αρνητικού Μαρκίνιος, άλλαξε τους συσχετισμούς, όπως συνέβη και στο 2ο μέρος με την είσοδο του νεαρού Καττιρτζή. Το high press, εξαφανίστηκε, ενώ εμφανώς μετά το 2-1 από το πουθενά, έριξε κατά πολύ την «πράσινη» αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. Καθυστερημένη και η είσοδος του Κακουλλή, αντί του «χαμένου» σε εκείνο το διάστημα Εβάντρο, από το πολύ επιπόλαιο διώξιμο του οποίου προήλθε το 2-2. Και απόδειξη αυτού, το γεγονός ότι προϊόντος του χρόνου, αφότου ξανακέρδισε με τις αλλαγές μέτρα η Ομόνοια, οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν απείλησαν εκ νέου, αλλά ήταν ήδη αργά. Αφενός γιατί η ισοφάριση έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στην ψυχολογική «ένεση» του ΑΠΟΕΛ και αφετέρου γιατί επιθετικά οι «πράσινοι» δεν είχαν την ίδια ορμή.
Και εν κατακλείδι, ναι το τελικό σκορ είναι αποτυχία για την Ομόνοια που απώλεσε την μεγάλη ευκαιρία να ανοίξει τη ψαλίδα από την ομάδα του Χιμένεθ στο +8 και σε μεγάλο βαθμό να τη βγάλει και νοκ-άουτ στην μάχη του τίτλου. Προσπάθησε να «χρυσώσει το χάπι» ο Γιάννης Αναστασίου, έμπειρος ων, λέγοντας ότι θα δεχόταν εκ των προτέρων τους τέσσερις βαθμούς στα δύο τελευταία ντέρμπι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η ίδια η ομάδα αποδείχθηκε ιδανική αυτόχειρας και η πολύ σπουδαία νίκη που θα την γιγάντωνε ψυχολογικά και θα της προσέδιδε πολλαπλά ωφέλη, δεν ήρθε ποτέ!
Συγκλονιστικοί Λοΐζου και Μάριτς, σημειολογικά το πρώτο γκολ του διεθνούς Κύπριου άσου των «πράσινων» σε κλασικό το χτεσινό. Ο δε Βόσνιος υπήρχαν στιγμές που χωρίς ίχνος υπερβολής έπαιζε στα ίσια μόνος του όλα τα χαφ του ΑΠΟΕΛ. Όσο για τον Γιόβετιτς, ότι και να πούμε για αυτόν τον παικταρά είναι λίγο. Κλάση μεγάλη, «προπονητής» στο χορτάρι και λόγω της τεράστιας του ποιότητας «γεμίζει τα παπούτσια» στην θέση του φορ, παρόλο που νιώθει πιο άνετα να παίζει πίσω από το «9». Απλά άλλο level, έχει να δώσει πολλά στο «τριφύλλι».
Α.Γ.