Τσιούππης – Tsiouppis

ΠΑΟΚ: Όσα πέτυχε ο Δικέφαλος και η ανάγκη που παραμένει

ΠΑΟΚ: Όσα πέτυχε ο Δικέφαλος και η ανάγκη που παραμένει

Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει για τα μεταγραφικά του Δικεφάλου που τρέχουν αλλά δεν έχουν τελειώσει και για τις θέσεις που ακόμη δεν καλύφτηκαν. Σχόλιο για την υπόθεση Δώνη και τις εκλογές της Λίγκας.

Τα καταφέρνει ο ΠΑΟΚ! Δυο-τρεις από τους καλοκαιρινούς στόχους του, τους έχει εκπληρώσει. Δεν ήταν απλά τα πράγματα. Οι περισσότεροι δεν πίστευαν ότι ειδικά στο κομμάτι του χρονοδιαγράμματος, ο ΠΑΟΚ θα προλάβαινε να κλείσει το πιο μεγάλο ποσοστό των κινήσεών του μέχρι να ξεκινήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Και όμως…

Ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να ανανεωθεί, να ρίξει τον Μέσο Όρο ηλικίας του ρόστερ του και όλα αυτά να τα κάνει σχετικά γρήγορα μέσα στο καλοκαίρι. Έτσι και έγινε! Για εμένα όλα αυτά ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα. Ήταν μεγάλη η αποφασιστικότητα των ανθρώπων του ΠΑΟΚ από την αρχή του καλοκαιριού και ήταν βέβαιο ότι θα τα κατάφερναν και στα χρονικά όρια. Από εκεί και πέρα… Τη ρήση… «το αποτέλεσμα μετράει» την έχω πολύ ψηλά, άρα δεν μένω τόσο στο σχέδιο, όσο στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί. Γιατί ο ΠΑΟΚ ήθελε να ανανεωθεί και να ρίξει τις ηλικίες; Για να κάνει πρωταθλητισμό σε συνδυασμό με τα μεγάλα έσοδα που θέλει να κερδίσει από τις υπεραξίες που επιδιώκει να δώσει στους νεαρούς παίκτες, έσοδα που θα επενδύει για να βελτιώνει συνέχεια την ποιότητά του και έτσι να αυξάνει τις πιθανότητες για να πετυχαίνει τους στόχους του. Θα τα καταφέρει; Αυτό είναι το σημαντικό και όχι αν τελείωσε το 80-90% των μεταγραφών του μέσα στον Ιούνιο. Δηλαδή… Η αρχική προσπάθεια διαρκεί δύο μήνες, αλλά το αποτέλεσμα θα το περιμένεις 2-3-5 χρόνια.

Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ έκλεισε τις κινήσεις στο τέρμα του, προχώρησε αρκετά στην άμυνα, έκλεισε το κέντρο και τους θεωρούμενους μεσοαμυντικούς, κλεισμένη ήταν η επίθεση και μένει η μεσοεπιθετική γραμμή. Οι παίκτες οι οποίοι στον γνωστό σχηματισμό του Λουτσέσκου, αγωνίζονται στις τρεις θέσεις πίσω από τον φορ. Εκεί, τα κενά παραμένουν και είναι σημαντικά. Από την αρχή εξάλλου και από πέρσι, εκεί «πονούσε» ο ΠΑΟΚ. Ποιοτικά κυρίως και δευτερευόντως αριθμητικά.

Μέχρι τώρα σε αυτές τις θέσεις ο ΠΑΟΚ απέκτησε τον Κουαλιάτα. Έναν πολύ ταλαντούχο παίκτη που δεν είχε στην Ουρουγουάη και σε μια μέτρια ομάδα βεβαίως, πολλά νούμερα σε γκολ-ασίστ. Υπό συνθήκες εκεί παίζει (ίσως και στην ανάγκη) και ο Ντάντας, όπως επίσης και ο άλλος νεαρός, με λίγες παραστάσεις στο αντρικό ποδόσφαιρο, Αντρέ Ρικάρντο. Ο ΠΑΟΚ ψάχνει winger, διαπραγματεύεται για τον Νάρει της Φορτούνα Ντύσσελντορφ, ψάχνει έναν παίκτη και για τα αριστερά, ενώ στο τέλος λέγεται ότι θα αναζητήσει και ένα ακόμη «δεκάρι». Μέχρι τώρα σε αυτές τις θέσεις, μπορεί να υπολογίζει στους: Ζίβκοβιτς, Ελ Καντουρί, Μουργκ, Κουαλιάτα και σε μερικούς άλλους κατά συνθήκη μεσοεπιθετικούς όπως οι Τέιλορ, Ντόουγκλας, Σοάρες. Αλλά, αλίμονο αν ο ΠΑΟΚ και φέτος πάει σε τέτοιες λύσεις για να καλύψει κενά.

Δύο πράγματα λοιπόν είναι φανερά για εμένα.

– Πρώτον, ότι η ποιοτική ανάγκη αναβάθμισης του ρόστερ, παραμένει και είναι σημαντική.

– Δεύτερον, ότι έχει ακόμη πολλά περιθώρια ο ΠΑΟΚ, ειδικά από τη στιγμή που προσπαθεί να κάνει άλλες τρεις κινήσεις σε αυτές τις θέσεις.

* Μετά από όλα τα παραπάνω, είναι να απορεί κανείς για το ενδιαφέρον που επέδειξε ο ΠΑΟΚ για τον Τάσο Δώνη. Τρία ολόκληρα χρόνια, 46 μόλις συμμετοχές, ούτε 1800 λεπτά παρουσίας και «κατάφερε» να έχει μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ!! Για όλα τα άλλα, τα γύρω-γύρω που σχετίζονται με το παρελθόν, ένα μόνο πράγμα για όλους αυτούς τους νεαρούς (ή και μεγαλύτερους) ποδοσφαιριστές που πολλές φορές εκφράζονται με επιπολαιότητα. Πάντα η ζωή τα φέρνει έτσι, που όταν ανοίγεις πολύ το στόμα σου, πάντα μα πάντα, έρχεται η ώρα που θα βρεθείς απέναντι στα λεγόμενά σου. Είναι στιγμές που νιώθεις δυνατός και ξεπερνάς τα όρια, αλλά… δεν θα είσαι πάντα έτσι.

* Ο Μαρινάκης έκανε επίδειξη δύναμης στη Λίγκα. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Για… πλάκα άλλαξαν την επιλογή, τη ψήφο και τον λόγο τους κάποιοι παράγοντες που φυσικά δε νοιάζονται για τα σχόλια και τις εντυπώσεις. Από εκεί και πέρα, αν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αισθάνονταν πολύ ισχυρός ενόψει της νέας σεζόν, αν ήταν καλυμμένος από όλες τις πλευρές, δεν θα έσπευδε να διεκδικήσει την προεδρία της Λίγκας. Είναι βέβαιο ότι δε νιώθει καλά. Από εκεί και πέρα απορώ για το χρόνο που σπατάλησε γι αυτή τη δήλωση που έκανε για το γενικό καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλήθεια τώρα, θεωρεί ότι έστω και ένας «ψήθηκε» από μία τέτοια τοποθέτηση της πλευράς του Ολυμπιακού; Εκτός όλων των άλλων που εδώ και χρόνια γίνονται, ποιος ξεχνάει ότι μέχρι προχθές έδιναν μάχη στα δικαστήρια (ως κανονικός Ολυμπιακός που δε δίνει μία για το κοινό συμφέρον) για να μην προχωρήσει η κεντρική διαχείριση; Ας όψεται όμως η ανάγκη που οδήγησε σε αυτή την υποψηφιότητα…

Exit mobile version