Ο ΠΑΟΚ έχει το μέταλλο και τον Λουτσέσκου για να πάρει την πρόκριση μέσα στη Λεωφόρο και να πετύχει κάτι που δεν το έχει ξανακάνει «εντός συνόρων»! Ο Σταύρος Σουντουλίδης γράφει…
Για την ολική ανατροπή στη Λεωφόρο Η ήττα με 0-1 από τον Παναθηναϊκό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ικανοποιεί τον ΠΑΟΚ και τον Ραζβάν Λουτσέσκου, με τον Ρουμάνο να αναλαμβάνει δράση και να ξεκινά τα γνωστά του mind games, όπως μας έχει συνηθίσει κάθε φορά που βρίσκεται υπό πίεση.
Οι «ασπρόμαυροι» είχαν θεματάκια στον πρώτο ημιτελικό της Τούμπας. Είχαν κάκιστη αμυντική συμπεριφορά στη φάση του 0-1, όπου οι «πράσινοι» τους «χτύπησαν» με τον δικό τους τρόπο: με built up και γρήγορο passing game. Ένα γκολ- αριστούργημα για κάθε προπονητή.
Αντίθετα, η γρήγορη μετάβαση, που είναι σήμα κατατεθέν των παικτών του Λουτσέσκου, έμεινε ως ένα έξτρα συν (μόνο) στα χαρτιά. Δεν ήταν, όμως, ούτε ανούσιοι, ούτε άνοστοι. Είχαν τις ευκαιρίες τους, με τον Ντεσπόντοφ και τον Μπράντον στο πρώτο μέρος, με τον Σαμάτα και το δοκάρι του Μεϊτέ στο δεύτερο, μια ομάδα που στα 8/11 ήταν αλλαγμένη και χρειάστηκε χρόνο για να βρει τα πατήματά της στο χορτάρι.
Μετά το τέλος του ημιτελικού πέριξ της Τούμπας άνοιξε κουβέντα για το εκτεταμένο ροτέισον του Λουτσέσκου. «Δεν το κάνεις όταν παίζεις με τον Παναθηναϊκό, ειδικά αν δεν παίξεις την Κυριακή με τον Ολυμπιακό», είπαν πολλοί αδιαφορώντας ότι ο Ρουμάνος τεχνικός προετοίμασε την ομάδα με το σκεπτικό ότι την Κυριακή θα υποδεχθεί τους «ερυθρόλευκους» και έχει προηγηθεί το ντέρμπι με την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, ενώ ακολουθεί σε μια εβδομάδα και η ρεβάνς στη Λεωφόρο.
Ο Λουτσέσκου είχε να επιλέξει ποιο θα ήταν το ματς με τις περισσότερες αλλαγές και τη λιγότερη ζημιά. Προφανώς και ο χτεσινός ημιτελικός ήταν η σωστή επιλογή από την στιγμή που μπορεί να διορθώσει τη «ζημιά» στη ρεβάνς. Υπάρχει και δεύτερο παιχνίδι μπροστά, κάτι που δεν ισχύει για τα ματς του πρωταθλήματος.
Ο Λουτσέσκου δεν είναι από τους προπονητές που ακυρώνουν τις αποφάσεις τους και τα πιστεύω τους. Με το εκτεταμένο ροτέισον έφτασε να είναι πρώτος στο πρωτάθλημα, να τερματίζει στην πρώτη θέση των ομίλων του Conference League και να ετοιμάζεται να παίξει στους «16», έτσι έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Το ροτέισον δεν προέκυψε χτες για τους «ασπρόμαυρους» είναι κάτι που ο προπονητής το κάνει από το καλοκαίρι και δεν γίνεται να αλλάζει στάση ανάλογα με τις όποιες αποφάσεις περί ημερομηνιών (στην Ελλάδα τίποτα δεν μπορείς να προγραμματίσεις, αυτό είναι γνωστό τοις πάση…), με το όποιο ενδεχόμενο αναβολής και τα αποτελέσματα.
Το αν οι αλλαγές ήταν πολλές ή όχι είναι μια άλλη κουβέντα, εκ του αποτελέσματος όλοι λένε ότι θα έπρεπε να είναι λιγότερες, η μοναδική ένσταση έχει να κάνει με την ταυτόχρονη παρουσία Ζίβκοβιτς και Ντεσπόντοφ στην ενδεκάδα και τον Βούλγαρο στο αριστερό άκρο της επίθεσης, όπως συνέβη στο ξεκίνημα της χρονιάς, κάτι που δεν πέτυχε.
Για την ολική ανατροπή στη Λεωφόρο Ο ΠΑΟΚ θα πάει την ερχόμενη Τετάρτη (21/2) στη Λεωφόρο για να κάνει κάτι που το έχει πετύχει μόλις μία φορά στην 98χρονη ιστορία του. Να «γυρίσει» σε διπλά νοκ άουτ παιχνίδια από το εις βάρος του 0-1 στην Τούμπα.
Είχε συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2003 όταν είχε ηττηθεί με 0-1 από τη Λιν και τρεις εβδομάδες αργότερα πήγε στο Οσλο κέρδισε 0-3 και προκρίθηκε στην επόμενη φάση του κυπέλλου UEFA.
To άγγιξε και το 2011 σε μια επική ρεβάνς στην παγωμένη Μόσχα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, χάνοντας με 0-1 στην Τούμπα και μένοντας στο 1-1, ενώ στο μυαλό του Λουτσέσκου θα στριφογυρίζει, ήδη, ο προπέρσινος προημιτελικός του Κυπέλλου Ελλάδας κόντρα στην ΑΕΚ.
Τότε στον προημιτελικό της Τούμπας (0-0) και πάλι δεν του είχαν βγει κάποιες επιλογές, η «Ενωση» έφυγε άβρεχτη, ενώ θα μπορούσε να είχε σκοράρει κιόλας αλλά ο Πασχαλάκης ήταν (τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις) ο φύλακας άγγελος της «ασπρόμαυρης» εστίας. Και μάλιστα μια ΑΕΚ, προβληματική αγωνιστικά τότε (και με σημαντικές απουσίες).
Ο Ρουμάνος δεν έχασε χρόνο και στη συνέντευξη Τύπου τράβηξε τα φώτα πάνω του (θέλοντας και οι παίκτες να μην σκέφτονται το ότι δεν νίκησαν για παράδειγμα) και έριξε…λάδι στη φωτιά εν’ όψει και του επαναληπτικού (μετρούσαν ακόμα «διπλά» τα εκτός έδρας γκολ).
Ο Λουτσέσκου δουλεύει εξαιρετικά την ψυχολογική τόνωση των παικτών του και τα mind games πριν από τους δύσκολους αγώνες. Πάντα λέει μια φράση, θέλοντας να μεταφέρει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον αντίπαλο του ενόψει του δεύτερου αγώνα. Αυτός είναι. Ζει στα όρια, φτάνει στα άκρα, κερδίζει ενίοτε τα πάντα. Μεταξύ αυτών και την αντιπάθεια, μεταξύ άλλων. Τη λατρεία να τον μισούν
Τότε, απλά να θυμίσουμε, ότι το αποτέλεσμα τον δικαίωσε καθώς ο ΠΑΟΚ προκρίθηκε και μάλιστα με νίκη (2-1 με τα γκολ του Κούρτιτς και του Μιτρίτσα) στο τέλος με ανατροπή.
ΥΓ: Προφανώς και η «κοκκορομαχία» Τάισον και Μπακασέτα ήταν η φάση του αγώνα. Δεν περίμενα από τον αρχηγό της εθνικής ομάδας, που τον θεωρώ μεγάλη προσωπικότητα, να ξεφύγει, αλλά αυτό συμβαίνει όταν ένα παιχνίδι δεν σου βγαίνει. Σ’ ένα παιχνίδι της μοίρας, οι δυο τους είχαν πρωταγωνιστήσει και στη φάση του κερδισμένου πέναλτι από τον αρχηγό της εθνικής ομάδας στον αγώνα του πρωταθλήματος. Αμφότεροι βγήκαν και ζήτησαν συγγνώμη. Αναγνώρισαν το λάθος τους, όπως έγραψαν, και το θέμα πρέπει να κλείσει εδώ.
Όσο για τον Ολλανδό Λίντχουτ έκανε αυτό που στην Ελλάδα δεν μας αρέσει ή δεν το έχουμε συνηθίσει. Άφησε να παιχτεί ποδόσφαιρο, μια χαρά ήταν η διαιτησία του.