Ο Αντώνης Καλκαβούρας σχολιάζει το 2/2 με το οποίο έκλεισαν οι «αιώνιοι» τις υποχρεώσεις τους στην Euroleague για το 2025 και την επίδραση που θα έχει στην πρώτη εφετινή ευρωπαϊκή τους μονομαχία στην αυγή του νέου έτους.
Ολυμπιακός: Τον υπολογίζουν οι πάντες, αλλά θα πρέπει να σεβαστεί και ο ίδιος περισσότερο τον εαυτό του!Παναθηναϊκός: H μόνη ομάδα που κανείς δεν τολμάει να αφήσει εκτός Final 4!Με την ολοκλήρωση του 1ου γύρου του φετινού «μαραθωνίου» στην regular season να απέχει λίγες μέρες και με τους δύο «αιώνιους αντιπάλους» να μετράνε αντίστροφα για την πρώτη ευρωπαϊκή μονομαχία της σεζόν, ας δούμε κατ’ αρχάς σε τι αγωνιστική φάση και σε ποια βαθμολογική θέση θα βρει τις δύο ομάδες η επερχόμενη συνάντησή τους, την ερχόμενη Παρασκευή (02/01, 21.15) στο «Telecom Center Athens».
Οι πρωταθλητές είναι αλήθεια ότι ακόμη ψάχνονται να βρουν μία αγωνιστική ισορροπία, αναζητούν το χαμένο αμυντικό τους φίλτρο, αλλά έχουν μεγάλη επιθετική ποιότητα και σταθερούς αυτοματισμούς, οι οποίοι μέχρι στιγμής τους αρκούν για να βρίσκονται στην 7η θέση με ρεκόρ (10 νίκες και 7 ήττες, έχοντας έναν αγώνα λιγότερο), που πάντως υπολείπεται κατά τι από το αντίστοιχο περσινό μετά από 18 αγώνες (12-6).
Οι «πράσινοι» από την πλευρά τους, έχουν πείσει περισσότερο σε σχέση με το μπάσκετ που παίζουν και παρουσιάζουν μεγαλύτερη διάρκεια και σταθερότητα στην απόδοσή τους. Ως συνέπεια των ανωτέρω, έχουν πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής την καλύτερη πορεία της εποχής Αταμάν (12 νίκες και 6 ήττες) και έχοντας μία νίκη περισσότερη από πέρυσι (ρεκόρ 11-7), βρίσκονται στην 2η θέση της βαθμολογίας, σε απόσταση ενός βαθμού από την πρωτοπόρο Χάποελ Τελ Αβίβ.
Όλα αυτά ισχύουν πριν το τζάμπολ ενός ματς, που όλοι ξέρουμε πόσο ιδιαίτερο είναι και πόσες διαφορετικές παράμετροι, που έχουν να κάνουν με όλα όσα θα συμβούν μέσα στις τέσσερις γραμμές στο συγκεκριμένο 40λεπτο, μπορούν να το καθορίσουν. Ας τις εξετάσουμε, λοιπόν, ξεχωριστά τους δύο εκπροσώπους μας στην Euroleague, αρχίζοντας από τα πιο «φρέσκα κουλούρια»…
Ολυμπιακός: Τον υπολογίζουν οι πάντες, αλλά θα πρέπει να σεβαστεί και ο ίδιος περισσότερο τον εαυτό του!Οι Πειραιώτες έκλεισαν το 2025, προκαλώντας – αγωνιστικά – ανάμικτα συναισθήματα. Πάντα, βέβαια, στην βάση ότι αναφερόμαστε σε μία ομάδα που κάθε σεζόν στήνεται στην αφετηρία της διαδρομής με αρχικό στόχο την πρόκριση στο Final 4! Πολλώ δε μάλλον, όταν προέρχεται από τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες, έχοντας πλησιάσει στην πηγή χωρίς να πιει νερό!
Πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου μικρό αυτό το βάρος που «κουβαλάνε»… Απεναντίας, συζητάμε για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα τηρουμένης της αυξημένης πίεσης που υπάρχει στις τάξεις των φιλάθλων (η οποία μοιραία μεταφέρεται και στους κόλπους του οργανισμού), από την άποψη ότι κατά ένα ακατανόητο τρόπο, η συμμετοχή στο κορυφαίο ραντεβού της Αθήνας (22-24 Μαϊου), εκ μέρους της πλειοψηφίας του κόσμου, θεωρείται λίγο-πολύ δεδομένη!
Ειδικότερα φέτος, όμως, δεν φαίνεται να είναι! Όχι μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά για την ώρα, για καμία εκ των πρώτων 14 της βαθμολογίας, οι οποίες φαίνεται ότι θα παλέψουν για να δώσουν το παρών στα playoffs.
Πάμε τώρα σε όλα όσα έγιναν στην πιο παραδοσιακή μπασκετούπολη της Ιταλίας, τα οποία μας έδωσαν αρκετό «ψωμάκι» για να συζητήσουμε και να αναλύσουμε, όχι μόνο στο σημείωμα που διαβάζετε, αλλά και στο «Gazz Floor powered by Novibet» της Τρίτης (30/12, 16.15), στο οποίο θα επανακάμψει δριμμύτερος μετά την χριστουγεννιάτική άδεια ο Ιωάννης Παπαπέτρου.
Σημαντικότερο κέρδος από τη νίκη (94-97) και το νικηφόρο σερί που έχτισε η ομάδα του στο κλεισιμο του έτους (3 διαδοχικές νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη), δεν θα μπορούσε να υπάρξει για τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Και τι νίκη!
Για να αξιολογήσουμε καλύτερα την επιτυχία των «ερυθρολεύκων» (από πλευράς αποτελέσματος και μόνο), θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν το ότι στην Μπολόνια έχασαν η Ρεάλ, η Μονακό και ο Παναθηναϊκός (με κάτω τα χέρια), καμία εκ των τριών δεν σκόραρε πάνω από 75 πόντους, ενώ αλώβητη πέρασε μόνο η πρωτοπόρος ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη και αυτή με τα χίλια ζόρια (74-79)!
Δεύτερον και εξίσου σημαντικό, κανένας αντίπαλος δεν έχει σκοράρει φέτος περισσότερους από 89 πόντους στην έδρα της Βίρτους, που πριν το τζάμπολ, είχε την 3η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (μ.ο. 82,2π.) και ειδικότερα μέσα στο «σπίτι» της, δεν δεχόταν περισσότερους από 78,7 πόντους!
Όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτό, ο χθεσινός Ολυμπιακός των 97 πόντων, διέλυσε κάθε αμυντικό πλάνο που κατέστρωσε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς και αν δεν πάθαινε εκείνο το «black out» στο πρώτο μισό της 4ης περιόδου, θα ξεπερνούσε μάλλον εύκολα τους 100!
Τρίτο και διόλου ευκαταφρόνητο συν για τον 60χρονο Έλληνα προπονητή, η νέα εξαιρετική εμφάνιση του Εβάν Φουρνιέ (21π. με 7/10 τριπ.), που αν και δεν ξεκίνησε, έπαιξε με μεγάλη αυτοπεποίθηση, πήρε και έβαλε μεγάλα σουτ και σημαντικές αποφάσεις και θύμισε σε μεγάλο βαθμό τον παικταρά που όλοι ξέρουμε.
Αν συνυπολογίσουμε ότι ο Γάλλος guard συνύπήρξε αποτελεσματικά για αρκετό διάστημα μαζί με τον Ντόρσεϊ (23π., 4ρ. & 3ασ. με 4/9 τριπ.) που συνέχισε να βρίσκεται σε υψηλές επιθετικές πτήσεις χωρίς να αποφύγει και τις επιπολαιότητες (5 λάθη), τότε θα διαπιστώσουμε ότι οι Πειραιώτες έχουν τεράστιο επιθετικό πλεονέκτημα όταν δύο σκόρερ με αξιοσημείωτη ικανότητα στο σουτ μετά από ντρίμπλα, βρίσκονται σε καλή βραδιά!
Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε το λιτό, απέριττο, πλην όμως ουσιαστικό παιχνίδι του Βεζένκοβ (16π. & 5ρ. με 6/8 σουτ), την θαυμαστή συνέπεια του Πίτερς (11π. & 6ρ.), την δημιουργία του Μιλουτίνοφ (13π. & 9ρ.) από το low post (πρώτος πασέρ με 5 ασίστ) και την τρομερή κυριαρχία στα ριμπάουντ (40-19) και έχετε ένα ματς, που κανονικά θα έπρεπε να έχει τελειώσει με διαφορά 12-17 πόντους και πέραν της ουσίας, να έχει πιστώσει στους νικητές και τις εντυπώσεις της πειστικής εμφάνισης.
Αυτό το δεύτερο, που όχι απλά δεν ήρθε, αλλά λίγο έλειψε γυρίσει… τούμπα και να έχουμε… άλλα, είναι το πρόβλημα! Να αρχίσουμε από το παθητικό των 94 πόντων και για την ακρίβεια των 37 που δέχτηκαν οι φιλοξενούμενοι στα τελευταία 11 λεπτά, με κίνδυνο να πάει στράφι η εξαιρετική δουλειά που έκαναν από το 10ο έως το 29ο λεπτό (επιμέρους σκορ 32-54)!
Η νωθρότητα και η έλλειψη σκληράδας στα μετόπισθεν και ειδικότερα ο χαμηλότατος βαθμός στο αμυντικό transition, κάνουν… μπαμ ότι αποτελούν την σημαντικότερη αδυναμία του εφετινού Ολυμπιακού και αυτό είναι κάτι που φαντάζει ασυνήθιστο επί των ημερών του Μπαρτζώκα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μέσο παθητικό της ομάδας στα τελευταία επτά παιχνίδια ξεπερνάει τους 91 πόντους και υπολείπεται μόνο της Παρτίζαν (μ.ο. 94,0π.) και της Παρί (μ.ο. 99,0π.) για την χειρότερη άμυνα της διοργάνωσης στο συγκεκριμένο διάστημα.
Οι πρωταθλητές δεν κατάφεραν να σταματήσουν το βασικό επιθετικό ατού των γηπεδούχων (ο Έντουαρντς έβαλε 14 πόντους σε 19’ και μόνο επειδή χτύπησε στο ξεκίνημα του αγώνα, έπαιξε ελάχιστα στο 2ο μέρος), ενώ παρ’ ολίγο να χάσουν το ματς από τον επιθετικό οίστρο του Βιλντόζα και του Μόργκαν (είχαν μαζί 32 πόντους και 9 ασίστ με μηδέν λάθη!)! Την ίδια ώρα που άσκησαν ελάχιστη πίεση στην ντρίμπλα, σε βαθμό που η πιο επιρρεπής ομάδα στις χαμένες μπάλες (20η με μ.ο. 14,8), υπέπεσε μόλις σε 7 λάθη!
Ένα ακόμη μείον ήταν ξεκάθαρα το playmaking, η οργάνωση και το καθαρό μυαλό! Σε ένα ματς που ο Γουόκαπ φορτώθηκε με φάουλ και έπαιξε λιγότερο από 10 λεπτά, ο Ολυμπιακός «πούλησε» 18 φορές την κατοχή του και το χειρότερο απ’ όλα, ήταν ότι στην πλειοψηφία τους, τα λάθη οδήγησαν σε εύκολους πόντους στο transition.
Αν και η Βίρτους δεν ήταν ιδανικός αντίπαλος για ντεμπούτο στην EL (από πλευράς αμυντικής σκληράδας και ασφυκτικής πίεσης στην μπάλα), ο Μόρις δεν μπόρεσε να μπει σε ρυθμό και να δείξει κάτι ουσιαστικό, ενώ η παρουσία του δεν διαφοροποίησε στο ελάχιστο τον τρόπο επίθεσης της ομάδας του (για παράδειγμα δεν είδαμε καθόλου φάσεις να αρχίζουν από pick’n’roll).
Μάλιστα, με το ατυχές σχήμα που τον χρησιμοποίησε ο Μπαρτζώκας στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου (με Ντόρσεϊ, Νιλικινά, Πίτερς και Χολ), άρχισε το «black out» του Ολυμπιακού και η αντεπίθεση της ιταλικής ομάδας (από το -17 έφτασε στο -1), που λίγο έλειψε να αποβεί μοιραία.
Συμπερασματικά, οι πρωταθλητές πέτυχαν μία σημαντική και πολύ αναγκαία νίκη απέναντι σε έναν δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο (ειδικότερα στην έδρα του), αλλά με την συνολική τους απόδοση, δεν έπεισαν ότι είναι σε θέση να «κοιτάξουν στα μάτια» εκτός έδρας τον καλό Παναθηναϊκό που βλέπουμε τις τελευταίες 10 και κάτι μέρες.
Όλα αυτά, βέβαια, είναι σχετικά γιατί σε αυτά τα παιχνίδια μετρούν και άλλοι παράγοντες, οπότε μένει να δούμε πόσο βελτιωμένο θα δούμε τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, ειδικότερα στους τομείς που χωλαίνει…
Παναθηναϊκός: H μόνη ομάδα που κανείς δεν τολμάει να αφήσει εκτός Final 4!Ρίξτε μία ματιά στην βαθμολογία, λάβετε υπ’ όψιν σας ότι έχουμε διανύσει σχεδόν το 48% της διαδρομής στην κανονική περίοδο και συνυπολογίστε τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει (Λεσόρ, Χολμς, Γιούρτσεβεν, Όσμαν, Σαμοντούροβ και εσχάτως του Σλούκα) από την αρχή της σεζόν, τις νίκες που έχει κάνει και το μπάσκετ που έχει παίξει…
Νομίζω ότι δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που στην τολμηρή πρόβλεψη της σύνθεσης που θα έχει το εφετινο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, θα αφήσει έξω τον Παναθηναϊκό! Και αυτό, όχι μόνο λόγω του ατομικού ταλέντου, που είναι ο τομέας στον οποίο ο «εξάστερος» θεωρώ ότι υπερέχει σε σύγκριση με τις υπόλοιπες 19 ομάδες της Euroleague…
Αλλά επιπροσθέτως, γιατί προοδευτικά και με την παρουσία του Φαρίντ μέσα στην ρακέτα, έχει σοβαρή προοπτική να βελτιωθεί και στο αμυντικό κομμάτι, που από την αρχή της σεζόν είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του. Σκεφτείτε ότι πριν από 3 αγωνιστικές είχε μέσο παθητικό που ξεπερνούσε τους 86,5 πόντους ανά παιχνίδι και είχε την 15η άμυνα!
Η πιο ασφαλής επιβεβαίωση της παραπάνω άποψης ξεδιπλώθηκε πριν από λίγες μέρες στο παγωμένο Κάουνας. Εκεί, όπου απόντος του αρχηγού τους και πιο κομβικού ίσως παίκτη τους φέτος, οι «πράσινοι» έκαναν μία εντυπωσιακή και ανατροπή από το -14 και μέσα σε 8 μέρες, κατέγραψαν ένα ηχηρό 3/3, απέναντι σε τρεις ομάδες (Φενέρμπαχτσέ, Χάποελ και Ζάλγκιρις) που αν μη τι άλλο έχουν κάνει κάτι περισσότερο από αισθητή την παρουσία τους στην διοργάνωση.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, είναι και οι τρεις τελευταίες πειστικές εμφανίσεις είχαν σημείο αναφοράς την δουλειά που έγινε στα μετόπισθεν και μέσα από την οποία γύρισε ανάποδα και τα τρία ματς.
Κατ’ αρχάς, το μέσο παθητικό τους σε αυτή την τριάδα αγώνων έπεσε στους 81,2 πόντους, αμέσως μετά από δύο παιχνίδια στα οποία είχε δεχθεί 96 (στο Μιλάνο) και 89 πόντους αντίστοιχα (από την Βαλένθια εντός). Δηλαδή 92,5 πόντους!
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να θεωρείται σύμπτωση, οπότε το ολοκληρωτικό γύρισμα του διακόπτη στο ανασταλτικό κομμάτι και στα τρία προαναφερθέντα ματς, αφήνουν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
Η αρχή έγινε στην ασιατική πλευρά της Πόλης, όπου οι παίκτες του Αταμάν πετυχαν την ολική επαναφορά σε μία εις βάρος τους κατάσταση από το -8, με συνολικά 13 κλεψίματα (7 στο 2ο μέρος) και υποχρέωσαν την Φενέρ σε ένα ποσοστό 40% εντός πεδιάς από το διάλειμμα και μετά.
Η συνέχεια περιελάμβανε την αναχαίτιση της κορυφαίας επίθεσης της EL (με μ.ο. 89,3π. πριν το τζάμπολ) που είχε η Χάποελ και τον περιορισμό της στους 82 πόντους, με ποσοστά που κατέβηκαν αισθητά από τα πολύ υψηλά σε τρίποντα (από 39% στα 31%) και βολές (από 83,7% στο 45%!) που είχαν οι Ισραηλινοί πριν ταξιδέψουν στην Ελλάδα.
Το «γλυκό έδεσε» με την εξωπραγματικά αποτελεσματική εμφάνιση των φιλοξενουμένων στο 2ο μέρος του αγώνα με την Ζάλγκιρις, όπου από το 24ο λεπτό και μετά, δέχτηκαν μόλις 29 πόντους (με 11/29 σουτ) και έτρεξαν ένα επιμέρους σκορ 29-50, κυριαρχώντας πλήρως στα ριμπάουντ (18-12).
Φυσικά το κομμάτι της άμυνας είναι το κερασάκι στην τούρτα της προσπάθειας που γίνεται από την αρχή της σεζόν και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ατομική ποιότητα του ρόστερ. Είναι, ωστόσο, ένα πολύ σημαντικό συστατικό που όσο προχωράει η σεζόν θα δείχνει ολοένα και περισσότερα τα οφέλη του.
Από ‘κει και πέρα, με τον Όσμαν σε τόσο οργιώδη κατάσταση επιθετικά και πολύ χρήσιμο αμυντικά ειδικότερα στο σχήμα με τους τρεις κοντούς και εκείνον στο “4” και τον Γιούρτσεβεν να παρουσιάζει αξιοπρεπέστατη προσαρμογή στον πιο μικρό ρόλο του 3ου ψηλού αλλά και κατά συνθήκη σε εκείνον του 2ου σέντερ (στα 3 τελευταία ματς έχει μ.ο. 10,3π., 4,0ρ. με 6/6 βολ. & 13/18 διπ. σε 13,3’), ο Παναθηναϊκός έχει το πιο πλήρες ρόστερ και υγείας επιτρέποντος θα πρέπει να αισθάνεται πολύ καλά πηγαίνοντας στο τελευταίο παιχνίδι του 1ου γύρου και μπαίνοντας στο 2ο μισό της regular season.
Στα συν του η εξαιρετική νοοτροπία του Τι Τζέι Σορτς, που παρά το μεγάλο του συμβόλαιο και την εξαιρετική ποιότητα που προσθέτει στην ομάδα, δεν βγάζει αρνητισμό από το γεγονός ότι παρόντος του Σλούκα, έρχεται τέταρτος στην ιεραρχία του Εργκίν Αταμάν στα guard, λόγω και της έλλειψης μεγέθους στην άμυνα.
Η εμφάνισή του στην «Zalgirio Arena», οι δηλώσεις που έκανε μετά αλλά και η εν γένει θετική αντίδραση που βγάζει κάθε φορά που παίζει περισσότερο, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Εν κατακλείδι, αν ο Παναθηναϊκός δεν επηρεαστεί από το κύμα της γρίπης που τον χτύπησε – εξαιτίας του οποίου το προγραμματισμένο για σήμερα (27/12) παιχνίδι πρωταθλήματος με το Μαρούσι εκτός, μετατέθηκε για την Τρίτη (30/12, 18.30) – πηγαίνει στο ντέρμπι της ερχόμενης Παρασκευής (02/01, 21.15) με τον Ολυμπιακό, με την πλέον αυξημενη αυτοπεποίθηση για να σπάσει το αρνητικό σερί των 9 συνεχόμενων ηττών στην Ευρώπη, που κρατάει από τις 5 Φεβρουαρίου 2021, όταν είχαν νικήσει με 88-77 μέσα στο ΣΕΦ.
