Η δεύτερη μέρα του οδοιπορικού με το Ford Ranger Raptor από την Αθήνα στις Πρέσπες μέσα από χωματόδρομους δεν είχε απρόοπτα, αλλά πολλή και απαιτητική οδήγηση και πλοήγηση.
Η δεύτερη μέρα του οδοιπορικού μας εξελίχθηκε όπως και η πρώτη χρονικά, δηλαδή πάλι με “καπέλο”. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο Apollon στο Μέτσοβο περασμένα μεσάνυχτα, μετά από μια κατάνυξη με pizza στα Ιωάννινα, στα οποία είχαμε αφιχθεί νωρίτερα μεν, αλλά ούτως ή άλλως αργά.
Η πλοήγηση αλλά και οι δρόμοι από το Καρπενήσι προς την Άρτα, αποδείχθηκαν εξόχως απαιτητικοί. Κατ’ αρχάς εκεί που ξέραμε χώμα βρίσκαμε άσφαλτο και εκεί που περιμέναμε άσφαλτο βρίσκαμε έργα, κατολισθήσεις και τελικά πολύ χώμα.
Μετά το Καρπενήσι και μέχρι την Άρτα, η μέση ωριαία ταχύτητα δεν ξεπερνούσε τα 25 χλμ./ώρα -με ένα αυτοκίνητο κυριολεκτικά οδοστρωτήρα. Ωστόσο, οι δρόμοι ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση, που ακόμα και στην άσφαλτο μετά βίας ξεπερνούσαμε τα 50 χλμ./ώρα μέγιστης ταχύτητας.
Εντωμεταξύ με δεκάδες χάρτες μαζί μας -αλλά τα τηλέφωνα άχρηστα λόγω μηδενικού σήματος στα βουνά- και πάλι έπρεπε να ρωτάμε σχεδόν σε κάθε χωριό τους ντόπιους όχι μόνο για τη σωστή κατεύθυνση, αλλά και για το αν είναι ανοιχτός ο δρόμος που έπρεπε να ακολουθήσουμε.
Από την άλλη πλευρά όμως οι ορεινοί όγκοι του Τυμφρηστού, του Βελουχίου και των Αγράφων, έκρυβαν τόσες ομορφιές που πραγματικά μας έκαναν να πιστέψουμε για πολλοστή φορά σε περιηγήσεις μας στην Ελλάδα ότι ο παράδεισος είναι, τελικά, στη γη.
Από την εκπληκτική βλάστηση κωνοφόρων και ελάτης στα αλπικά τοπία και στα διάσελα, στα ρέματα, στα ποτάμια και σε κουκλίστικες τεχνητές λίμνες, ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά δεν υπάρχει καλύτερη αποζημίωση για όλες τις αισθήσεις.
Ανόθευτη φύση στην καλύτερη στιγμή της, άνθρωποι πρόθυμοι να βοηθήσουν, και… ησυχία. Εκκωφαντική. Όχι χωρίς τους υπέροχους ήχους της φύσης, αλλά χωρίς το θόρυβο των μηχανών, είναι κάτι σπάνιο για κάθε αστό και πραγματικά λυτρωτικό.
Ας πάμε όμως και στο αυτοκίνητο: Πραγματικό ποίημα, απίστευτα ικανό και ταυτόχρονα ασφαλές ακόμα και αν θεωρείς ότι αξίζεις το μπάκετ του Ροβάνπερα. Προγράμματα οδήγησης για κάθε πιθανή ή απίθανη συνθήκη βρεις στο διάβα σου δίνουν πειστικές λύσεις είτε ανεβαίνεις πλαγιές, είτε βουτάς στο ποτάμια, είτε κατοσταρίζεις σε δασικές ευθείες με τα τις πέτρες και τα λούκια να μην φτάνουν ποτέ ως κραδασμός ούτε στο τιμόνι, ούτε στη μέση σου.
Αν εξαιρέσεις την κατανάλωση καυσίμου, που σε τέτοιες συνθήκες φτάνει κοντά στα 20 λίτρα/100 χλμ., το Ford Ranger Raptor είναι μια μηχανή παραγωγής αδρεναλίνης. Με τον κινητήρα αυτό έχει τη δύναμη να καλύψει κάθε απαίτηση και ταυτόχρονα μια εντυπωσιακά στιβαρή κατασκευή που πείθει ότι θα αντεπεξέλθει σε κάθε βαναυσότητα εκ μέρους του οδηγού ή της φύσης.
Κλείνουμε όμως τη σημερινή μέρα για να κλείσουμε λίγο και τα μάτια μας, με την παραδοχή ότι τη διαδρομή από Άρτα έως Μέτσοβο την κάναμε από άσφαλτο. Λίγα σχετικά τα χιλιόμετρα στο σύνολο των 300 σχεδόν της ημέρας, ωστόσο δεν υπήρχε ο χρόνος να συνεχίσουμε στο χώμα.
Η μέση κατανάλωση της ημέρας ήταν 17,4 λίτρα/100 χλμ. αμόλυβδης, 300 περίπου τα χιλιόμετρα της απόστασης, με λίγο περισσότερα από 30 χλμ./ώρα μέση ωριαία ταχύτητα. Δηλαδή κοντά στις 10 ώρες οδήγηση.
Αν αξίζει τον κόπο ρωτάτε; Και με το παραπάνω. Δείτε τη gallery.
