Το μάτι των παικτών του Εργκίν Αταμάν γυάλιζε την κρίσιμη στιγμή κι η άμυνα του Παναθηναϊκού AKTOR έκανε τα πάντα πιο απλά σε μια απαιτητική βραδιά με την Παρτίζαν. Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.
Το ΟΑΚΑ έχει εξελιχθεί πλέον σε κάστρο για τον Παναθηναϊκό AKTOR. Είναι αυτό που τον έχει βοηθήσει να χτίσει την ψυχολογία του, αυτό που τον έχει μετατρέψει πλέον σε contender -ακόμη και- για τη δεύτερη θέση της κατάταξης στην EuroLeague.
Πώς εξηγείται αυτό; Δεν είναι τόσο απλό. Πολύ απλά γιατί κάποια πράγματα ξεφεύγουν από τα όρια του αναμενομένου και καταλήγουν σε εκείνα του απροσδόκητου. Με την καλή έννοια για τον Εργκίν Αταμάν και τους παίκτες του.
Το θολωμένο του μυαλό
Η βραδιά ολοκληρώθηκε πολύ καλύτερα απ ότι άρχισε πάντως. Με νευρικότητα στην επίθεση, κακές αποστάσεις και μπόλικη τσαπατσουλιά, η οποία μεταφράστηκε στον αριθμό των λαθών (6) στην πρώτη περίοδο. Το χειρότερο όλων όμως ήταν πως κάθε έν εξ αυτών εξελισσόταν σε κλέψιμο της Παρτίζαν, η οποία είχε τις αφορμές για να τρέξει το γήπεδο και να πετύχει εύκολους πόντους στο transition.
Παρόλ’ αυτά, οι παίκτες του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς δεν αισθάνονταν ακριβώς άνετα στο παρκέ του ΟΑΚΑ, από την στιγμή που ο Κέντρικ Ναν τούς δημιουργούσε -σε κάθε περίσταση- αμυντικά προβλήματα.
Η αξία της αμυντικής έντασης
Επί της ουσίας, ούτε η Παρτίζαν έδινε το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό AKTOR να πατήσει γερά στα πόδια του και να ξεφύγει. Τουλάχιστον όχι όσο χαμήλωνε τον ρυθμό στην επίθεση και οδηγούσε το παιχνίδι σε πιο μεγάλες κατοχές.
Μόλις όμως προέκυψαν τα συνεχόμενα κλεψίματα του Τζέριαν Γκραντ στα μισά της δεύτερης περιόδου και ήρθαν οι μαζεμένοι πόντοι του Μάριους Γκριγκόνις σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, η εικόνα της αναμέτρησης άλλαξε. Το -1 (28-29 στο 15′) έγινε +9 (40-31 στο 18′) μέσα σε τρία λεπτά, με τα ντεσιμπέλ στο ΟΑΚΑ να ανεβαίνουν κατακόρυφα και να δημιουργούν την αίσθηση της απόλυτης υπεροχής.
Ξανά όμως, η πράσινη επιπολαιότητα στο “πέντε εναντίον πέντε” έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να απαντήσει γρήγορα και να επιστρέψει δριμύτερη στην ανάπαυλα (42-40).
Μία σου και μία μου
Από εκεί και πέρα, το τρίτο δεκάλεπτο ήταν μια σκληρή μονομαχία, σώμα με σώμα. Μία σου και μία μου. Με την Παρτίζαν να δείχνει ένα κλικ πιο ικανή να πατήσει το γκάζι και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη νίκη. Όχι ότι θάμπωνε με την απόδοσή της, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις οι loose balls κατέληγαν σε σερβικά χέρια κι ο Πι Τζέι Ντοζίερ το εκμεταλλευόταν.
Το κάρφωμα – δυναμίτης του Ματιάς Λεσόρ στην εκπνοή της τρίτης περιόδου αποδείχθηκε όμως ικανό για να… ξυπνήσει το ηφαίστειο!
Η υπεροχή της αυτοπεποίθησης
Συνολικά φέτος, ο Παναθηναϊκός AKTOR δείχνει να ποντάρει πολλά στην ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή του. Κι όταν βρίσκει φάσεις σαν αυτή του 30ού λεπτού με τον Ματιάς Λεσόρ, έχει τον τρόπο να φέρνει τούμπα τα δεδομένα και να υπερτερεί του αντιπάλου!
Μία φάση στην επίθεση λοιπόν έφτιαξε την άμυνα -κι αντίστροφα. Κι από εκεί που η Παρτίζαν έδειχνε να αντέχει και να καραδοκεί για το διπλό, το γήπεδο μίκρυνε υπερβολικά για τους παίκτες του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Το εξηγούν άλλωστε τα στατιστικά της τέταρτης περιόδου: 4/13 σουτ, 5/7 βολές και 3 ασίστ για 6 λάθη.
Με τον Κέντρικ Ναν να δίνει πλέον την σκυτάλη στον Ντίνο Μήτογλου και τον Ματιάς Λεσόρ, οι οποίοι δημιούργησαν ένα τείχος στην πράσινη ρακέτα.
Το ντέρμπι των αποδείξεων
Πλέον, μπροστά υπάρχει το συναπάντημα με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ για τη Stoiximan Basket League. Το +12 του ΣΕΦ δημιουργεί εκ προοιμίου μια συνθήκη καλής ψυχολογίας για τον Παναθηναϊκό AKTOR, ο οποίος για πρώτη φορά φέτος θα μπει στο παρκέ για να αντιμετωπίσει τον αιώνιο αντίπαλο με την αίσθηση της ανωτερότητας και της υπεροχής.
Μένει να το αποδείξει στην πράξη. Όχι γιατί αυτό το παιχνίδι θα του(ς) αλλάξει τη ζωή (είναι το πιο αδιάφορο απ’ όσα απομένουν να δώσουν μέσα στη σεζόν), αλλά γιατί θα διατηρήσει την αίσθηση πως η καμπύλη προόοδου του θα παραμείνει ανοδική. Τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά.
