Ο Λιούμπισιτς πίσω από τον Γκαρσία μάς θύμισε κάτι από Αραούχο, όμως η ΑΕΚ χαλάρωσε τόσο επικίνδυνα και τσαλάκωσε την καλή εικόνα που έδειξε μέχρι το 60’. Δέχθηκε τρία γκολ χωρίς να το καταλάβει (ξανά). Γράφει ο Μάνος Ναβροζίδης.
Η ΑΕΚ στην πρώτη της επίσημη παρουσία μέσα στον κατακαλόκαιρο ήταν εκτός συναγωνισμού για πάνω από μια ώρα, αντιμετωπίζοντας μια αντίπαλο υποδεέστερη του δικού της στάτους και των αγωνιστικών της δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η Ένωση όχι πως κατάρρευσε, αλλά χαλάρωσε τόσο πολύ που έβαλε την Ίντερ Εσκάλδες ανέλπιστα στο ματς που τηρουμένων των αναλογιών οι κιτρινόμαυροι θα έπρεπε να κάνουν περίπατο κι όχι να δεχθούν τρία γκολ, ενώ δεν απειλήθηκαν σχεδόν καθόλου όταν η μπάλα κυλούσε στο χορτάρι.
Ο κύριος Λιούμπισιτς
Γενάρη μήνα την προηγούμενη σεζόν η ΑΕΚ δαπάνησε πολλά εκατομμύρια για να φέρει στην Ελλάδα τον Ρόμπερτ Λιούμπισιτς από την Ντινάμο Ζάγκρεμπ.
Η αλήθεια είναι πως ουδέποτε στο δεύτερο μισό των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Ένωσης τον είδαμε να αγωνίζεται όταν τα πράγματα ήταν σοβαρά για να υπάρχει η άνεση απόδοσης κριτικής.
Να ψέξεις τον Αλμέιδα; Όχι. Κάτι ήξερε ο άνθρωπος. Κι ο Κλοπ στη Λίβερπουλ αυτά έκανε με τις μεταγραφές του, έδινε χρόνο στον εαυτό του και στον παίκτη.
Ο Κροάτης, λοιπόν, εφέτος είναι για να παίζει κι αν είναι αυτό το λίγο από πλευράς ανταγωνισμού που είδαμε το βράδυ της Τετάρτης, τότε μαζί με όσους έχουν έρθει τώρα το καλοκαίρι και θα έρθουν συμπεριλάβετε και τον “Λιούμπι” ως μεταγραφή.
Εργαλείο με ποιότητα και γάτα στο παιχνίδι του. Έπαιξε πίσω από τον Λιβάι Γκαρσία και βρισκόταν παντού. Πιστός στο 50-50 άμυνας-επίθεσης, ο Λιούμπισιτς ίσως γίνει ο… Αραούχο που χρειαζόταν πέρυσι η ΑΕΚ.
Να σημειωθεί πως έπαιξε κι ως αριστερό μπακ, μια θέση που η ΑΕΚ ψάχνει ποιοτική αναβάθμιση και δύσκολα θα τον δούμε ξανά εκεί.
Την όρεξη του Βίντα να είχαμε
Αν έπρεπε να επιλέξεις έναν άνθρωπο από μια σούμα ελαχίστων για να πας στον πόλεμο, τότε ο Βίντα θα ήταν το απόλυτο φαβορί.
Ένας παίκτης χορτασμένος από εθνικές και διασυλλογικές διακρίσεις που και φέτος θα είναι καταλύτης στην άμυνα.
Τι μπορείς να πεις για τον ποδοσφαιριστή Βίντα ο οποίος κάπου στο 10’ μιας εύκολης φαινομενικά αναμέτρησης έκανε τάκλιν στο αντίπαλο κόρνερ για να μην βγει ο αντίπαλος στην κόντρα;
Κι αυτογκόλ να βάζει που λέει ο λόγος θα αποθεώνεται. Το έχει κερδίσει.
Ορεξάτος κι ο Γκατσίνοβιτς. Η ΑΕΚ τον είχε… χάσει πέρυσι όταν η παρουσία του ήταν απαραίτητη. Λίγο οι τραυματισμοί, λίγο η γενική κούραση είχαν στερήσει από την Ένωση έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή.
Ο “Γκάτσι” έκανε καλό ζέσταμα με την Ίντερ και με ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι η απόδοσή του μέσα στη σεζόν κι ειδικά μέσα σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό ρόστερ όπως θα είναι αυτό της ΑΕΚ.
Κάπου στράβωσε το πράγμα
Η ΑΕΚ σκόραρε τέσσερις φορές και θα μπορούσε να βάλει αλλά τρία, αλλά λίγο ο Λιβάι που τα έχανε, λίγο η επιπολαιότητα στα τελειώματα κι ο υπέρμετρος αλτρουισμός έφεραν μια ανεπίτρεπτη χαλάρωση.
Χωρίς να το καταλάβει κανείς η Ένωση δέχθηκε τρία γκολ και τα χρειάστηκε στο τέλος που…. επέμενε να μην τελειώνει τις φάσεις.
Σίγουρα δεν χάλασε ο κόσμος, όμως, τα καμπανάκια χτύπησαν. Η ΑΕΚ έχει πολλούς ποδοσφαιριστές κι ακριβό υλικό που ο Αλμέιδα θα πρέπει να δουλέψει και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, αφού ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος.
Σε κάθε περίπτωση δικαιολογίες δεν υπάρχουν για τον επίλογο του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ έχασε το μυαλό της κι έκανε τα εύκολα δύσκολα.
Στη ρεβάνς δεν το συζητάμε πως πρέπει να κάνει το καθήκον της κι από εκεί και πέρα θα μπουν και τα νέα γρανάζια στη μηχανή, θα έρθουν κι άλλοι παίκτες κι η ομάδα αυτή αν είναι συγκεντρωμένη μπορεί να κάνει πράγματα, έχει το υλικό.
Πέραν όμως, από τις μεταγραφές και τα πρόσωπα θα πρέπει να γίνει βαθύτερη αναζήτηση στο γεγονός πώς οι κιτρινόμαυροι με οποιονδήποτε αντίπαλο από κάποια φάση κι έπειτα δεν κρατούν την μπάλα και χάνουν το προβάδισμα που χτίζουν.
Είναι μια συνέχεια της περσινής σεζόν που πρέπει επιτακτικά να αλλάξει.
