Ο Κ. Νικολακόπουλος κάνει στο blog του στο Gazzetta μία δική του ανάλυση σε σχέση με τις νίκες του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα και τον αποκλεισμό του στο Κύπελλο.
Αντί προλόγου:…
Ο Ολυμπιακός το 2019 στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξε με την Μπάγερν-στο τέλος της ίδιας σεζόν οι Γερμανοί πήραν την κούπα στη διοργάνωση, κερδίζοντας στον τελικό την Παρί Σεν Ζερμέν…Ο Ολυμπιακός το 2020 στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξε με τη Μάντσεστερ Σίτι-στο τέλος της ίδιας σεζόν οι Άγγλοι έφτασαν στον τελικό της διοργάνωσης, χάνοντας από την Τσέλσι…Ο Ολυμπιακός το 2021 στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ έπαιξε με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης-στο τέλος της ίδιας σεζόν οι Γερμανοί έφτασαν στον τελικό της διοργάνωσης, όπου θα αντιμετωπίσουν τη Γουέστ Χαμ…
Πάμε παρακάτω…
Λίγοι το αντιλήφθηκαν, αλλά ο Ολυμπιακός την Κυριακή στην Τούμπα έκανε στον ΠΑΟΚ ό,τι ακριβώς του είχες κάνει και μέσα στο Καραϊσκάκη στη νίκη του επίσης με 2-1 στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος! Πώς κέρδισε τώρα ο πρωταθλητής Ελλάδας μέσα στη Θεσσαλονίκη; Με δύο γκολ μέσα σε λιγότερο από ένα δεκάλεπτο (51’-62’), σωστά; Πώς είχε κερδίσει τότε μέσα στον Πειραιά; Πάλι με δύο γκολ μέσα σε ένα δεκάλεπτο (21’-31’)!!!
Στα δύο από τα πέντε μεταξύ τους ντέρμπι (τα άλλα τρία ήταν ισόπαλα) που ανέδειξαν νικητή, ο Ολυμπιακός κέρδισε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, κάνοντας επίθεση «κατά βούληση» και σκοράροντας δύο φορές μέσα σε λίγα λεπτά! Μάλιστα και στους δύο αγώνες, μέσα σε αυτά τα δεκάλεπτα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν επιπλέον τέσσερις ευκαιρίες (!), από δύο σε κάθε ματς, για να σκοράρουν κι άλλα γκολ, με αποκορύφωμα ένα δοκάρι στο Καραϊσκάκη! Η μόνη διαφορά ήταν ότι στο 2-1 του Οκτωβρίου ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί με 2-0 κι ο ΠΑΟΚ μείωσε στα τελευταία λεπτά με 2-1, ενώ στο 2-1 της περασμένης Κυριακής ο ΠΑΟΚ ήταν που προηγήθηκε, αλλά ο Ολυμπιακός το γύρισε.
Κάτι εξίσου σημαντικό: ο Πέδρο Μαρτίνς και στις δύο αυτές νίκες του-κλειδί για την κατάκτηση του τίτλου, χρησιμοποίησε την ίδια συνταγή! Απλά στο Καραϊσκάκη από την αρχή του αγώνα, ενώ στην Τούμπα στο β΄ ημίχρονο! Πώς έπαιξε ο Ολυμπιακός τώρα, στο β΄ημίχρονο, στο οποίο έβαλε και τα δύο του γκολ, με τις αλλαγές του Μαρτίνς στην ανάπαυλα; Με Εμβιλά, Μαντί, Αγκιμπού στη μεσαία γραμμή και με Λόπες, Ελ Αραμπί και Ροντρίγκες στην επίθεση, έτσι δεν είναι; Πώς είχε παίξει ο Ολυμπιακός τότε, από το α΄ ημίχρονο, στο οποίο είχε βάλει και τα δύο του γκολ; με Εμβιλά, Μαντί, Αγκιμπού στη μεσαία γραμμή και με Μασούρα, Ελ Αραμπί, Ροντρίγκες στην επίθεση!
Ίδια εξάδα στο κέντρο και στην επίθεση του Ολυμπιακού, παρότι πέρασαν πάνω από έξι μήνες! Με μοναδική διαφορά την παρουσία του Λόπες αντί του Μασούρα. Αναπόφευκτο, όμως, πλέον και το ερώτημα: αφού ο Μαρτίνς την είχε την…συνταγή των νικηφόρων αποτελεσμάτων με τον ΠΑΟΚ, γιατί δεν την χρησιμοποίησε ποτέ στους δύο ημιτελικούς του Κυπέλλου;
Να θυμίσουμε ότι και στο 0-0 της Τούμπας και στο 1-1 στο Καραϊσκάκη, ο Μαρτίνς στα δύο ματς του Κυπέλλου επέλεξε να είναι πιο σφιχτός στη μεσαία γραμμή (με Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Μαντί), αλλά και τον Τικίνιο κι όχι τον Ελ Αραμπί στην επίθεση, με τους Ροντρίγκες και Μασούρα στα πλάγια. Δύο πολύ σημαντικές διαφοροποιήσεις σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας σε σχέση με τα νικηφόρα παιχνίδια του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα επί του ΠΑΟΚ: Μέσα ο Μπουχαλάκης, έξω ο Αγκιμπού…Μέσα ο Τικίνιο, έξω ο Αραμπί…
Θεωρώ ότι ο Πέδρο θα το έχει μετανιώσει, τόσο εκ των αποτελεσμάτων, όσο κι εκ των εμφανίσεων. Ο Ολυμπιακός με το σχήμα με Αραμπί φορ και Αγκιμπού πίσω του, τον είχε τσακίσει τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη σε όλο το α΄ ημίχρονο (2-0 κι ένα δοκάρι), αλλά και στην Τούμπα στα πρώτα 20 λεπτά του β΄ημιχρόνου (ανατροπή του 0-1 σε 2-1), με τον ΠΑΟΚ απλά στο β΄μισό του β΄ ημιχρόνου να κάνει κι αυτός τη δική του επίθεση, αφού έχανε 1-2 μέσα στο σπίτι του, ξέροντας ότι ο Ολυμπιακός θα πανηγύριζε μέσα στην Τούμπα το πρωτάθλημα και νιώθοντας τον κίνδυνο της περαιτέρω ταπείνωσης, αφού αν δεν αντιδρούσε θα μπορούσε να του βάλει κι άλλα γκολ ο Ολυμπιακός.
Κάποια στιγμή στη ρεβάνς του Κυπέλλου (στο 1-1 στο Καραϊσκάκη) ο Μαρτίνς έπαιξε με Αραμπί φορ κι Αγκιμπού πίσω του, συγκεκριμένα από το 74ο λεπτό έως και το τέλος της παράτασης, δηλαδή ουσιαστικά για ένα ημίχρονο. Με τη διαφορά ότι η συνταγή ήταν διαφορετική σε σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της, αφού σε εκείνο το διάστημα το δίδυμο στον άξονα δεν ήταν Εμβιλά-Μαντί, αλλά Εμβιλά-Μπούχα και εξτρέμ δεν ήταν ο Ροντρίγκες, αλλά ο Καρβάλιο.
Τέλος πάντων, από όλα αυτά δεν σημαίνει ότι αυτόματα ο Ολυμπιακός θα περνούσε στο Κύπελλο τον ΠΑΟΚ, αν είχε παρατάξει το ίδιο σχήμα από το κέντρο και πάνω με το οποίο είχε παίξει στις δύο νίκες του στο πρωτάθλημα, αλλά αν μη τι άλλο ερωτήματα δημιουργούνται και είμαι βέβαιος ότι θα τα έχει κι ο ίδιος ο Μαρτίνς, που για κάποιο λόγο επέλεξε τον Τικίνιο για βασικό φορ και στα δύο ματς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, φαντάζομαι επηρεασμένος από την καλή παρουσία του Βραζιλιάνου και το γκολ που είχε βάλει στην Τούμπα στο 1-1 με τον ΠΑΟΚ στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, ισοφαρίζοντας το αυτογκόλ του Μπα.
Το σκεπτικό αυτό έχει ποδοσφαιρική λογική με τη διαφορά ότι μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι ισχύει ως προς την χρησιμοποίηση του Τικίνιο στο πρώτο ματς του Κυπέλλου, το 0-0 στην Τούμπα. Στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη, όμως, νομίζω ότι δεν ταίριαζε ο Τικίνιο αλλά ο Αραμπί, πόσο δε μάλλον με τον Τικίνιο να έχει πολύ φτωχή παρουσία στο πρώτο ματς του Κυπέλλου.
Από εκεί και πέρα, αυτά που με στενοχώρησαν από τον Ολυμπιακό του αγώνα της περασμένης Κυριακής ήταν δύο πράγματα.
Ένα ότι αμέσως μετά τα γκολ που έβαλε, στο 51΄ και στο 62’ δεν είχε καλή αντίδραση όταν ο ΠΑΟΚ βγήκε αμέσως στην επίθεση. Τόσο αμέσως μετά το 1-1, όσο και αμέσως μετά το 2-1, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε επικίνδυνα κοντά στην περιοχή του Βατσλίκ και θα μπορούσε είτε να πάρει αυτός το προβάδισμα του σκορ στη μία περίπτωση, είτε να ισοφαρίσει στην άλλη. Και μπορεί σε αυτό το ματς να μην τα κατάφερε ο ΠΑΟΚ, αλλά λίγες ημέρες πριν, στη ρεβάνς Κυπέλλου στο Καραϊσκάκη, κι ενώ ο Ολυμπιακός είχε ανοίξει το σκορ στο 105’, ο ΠΑΟΚ είχε μπορέσει και είχε ισοφαρίσει στο 108’ κι έτσι προκρίθηκε, για να μην ξεχνιόμαστε. Αντί να εκμεταλλευθεί το μομέντουμ η ομάδα του Μαρτίνς, γύρισε άτακτα πίσω μετά και τα τρία δικά της γκολ…
Δύο ότι μετά το υπέρ του 2-1 στο 61’ ο Ολυμπιακός προχθές στην Τούμπα είχε…άπειρες (!) ευκαιρίες σε αντεπιθέσεις του να κάνει ένα τρίτο γκολ και να κλειδώσει τη νίκη, αλλά τις πέταξε όλες στα σκουπίδια. Με πρωταγωνιστή τον Ελ Αραμπί που άλλοτε έκανε κακές πάσες, άλλοτε κόβονταν εύκολα κι άλλοτε δεν έκανε καν πάσες, όπως στην περίπτωση στα τελευταία λεπτά που είχε εντελώς μόνο του αριστερά του τον Αβραάμ για να του δώσει την μπάλα και δεν το έκανε, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία ο έμπειρος αμυντικός είχε κάνει σπριντ 80 μέτρων για να βρεθεί σε θέση γκολ. Τραγική και η κίνηση του Αγκιμπού σε άλλη αντεπίθεση για βέβαιο γκολ, να κάνει μία πάσα στο πουθενά κι όχι στο συμπαίκτη του που ήταν μόνος του και περίμενε την μπαλιά για να σκοράρει.
Έβρισκε τόσους χώρους ο Ολυμπιακός, με τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί να ισοφαρίσει και έβγαινε τόσο ωραία στην κόντρα επίθεση, που πραγματικά είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πόσο ερασιτεχνικά κινούνταν στο τέλος οι παίκτες του, ενώ φαίνονταν τόσο εύκολο ένα 3-1 η, ακόμη κι ένα 4-1, που θα έδινε άλλη έμφαση στην επικράτηση του Ολυμπιακού, θα ήταν σαν να έστηνε λάβαρο θριάμβου μέσα στη Θεσσαλονίκη.
Ας σκεφθούμε ότι εύκολα το 2-1 του Ολυμπιακού θα μπορούσε να γίνει 2-2 από την κεφαλιά του Ολιβέιρα στο 83’ κι ο ΠΑΟΚ θα είχε ακόμη 10 λεπτά για να παλέψει να κάνει τη δική του ανατροπή, έχοντας την ψυχολογία με το μέρος του…
Άσχετο: Λέμε ότι ο Ολυμπιακός δεν πάει καλά στα πλέι οφς, αλλά η βαθμολογία του μίνι τουρνουά λέει ΠΑΟ 12, Ολυμπιακός 11, Άρης 8, ΠΑΟΚ 7, ΑΕΚ 6, ΠΑΣ 3…Και, παρεμπιπτόντως, το ότι ο Ολυμπιακός θα παίξει με πολλά νέα πρόσωπα (και νέα παιδιά μέσα) την Κυριακή στο Χαριλάου, δεν είμαι βέβαιος ότι βολεύει τόσο πολύ τον Άρη. Εγώ αν ήμουν Άρης θα προτιμούσα να έβαζε ο Μαρτίνς την ίδια ενδεκάδα που κέρδισε στην Τούμπα! Που έχει παίξει τρία σερί δύσκολα παιχνίδια μέσα σε μία εβδομάδα…Κι όχι παίκτες φρέσκους, με κίνητρο κάτι να δείξουν…
