Δεν άφησε πολλά περιθώρια ο Ολυμπιακός στον πρώτο τελικό, ήταν καλύτερος σε όλα, ο δεύτερος αγώνας με τον Παναθηναϊκό μπορεί να κρύβει πολλές παγίδες αν δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου. Γράφει ο Γι’άννης Φιλέρης.
Σε όλα ήταν καλύτερος. Προηγήθηκε στα 33:44 λεπτά του αγώνα. Κέρδισε πιο εύκολα από ό,τι δείχνει το τελικό +5, αλλά αύριο (7/6) βράδυ το δεύτερο ματς των τελικών με τον Παναθηναϊκό AKTOR θα’ ναι ακόμη πιο δύσκολο. Προφανώς το μπρέικ του Ολυμπιακού μέσα στο ΟΑΚΑ είναι πολύ σημαντικό, αν όμως… επαναληφθεί στο ΣΕΦ από την ανάποδη δεν θα έχει καμιά αξία.
Έτσι είναι τα playoffs, ωστόσο. Με το που νικάς, βάζεις το φασούλι στο σακούλι και ξεχνάς τα πάντα. Όπως είπε και ο Κώστας Παπανικολάου, ειδικά φέτος όπου τα ματς γίνονται ανά δυο ημέρες, μαζί με τις νίκες, μετράει και η κοντή μνήμη. Η μνήμη χρυσόψαρου…
Ο Ολυμπιακός άρπαξε -προς το παρόν- το αβαντάζ έδρας, γιατί ήταν έτοιμος. Είχε απαντήσεις σε κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού AKTOR να επιβληθεί, όσες φορές οι “πράσινοι” πλησίασαν, ή προηγήθηκαν στο σκορ, πέρασαν μέχρι και με διαφορά 15 πόντων. Ποτέ δεν πανικοβλήθηκε, ποτέ δεν έχασε τον έλεγχο και στο τέλος έκανε το 0-1 δίκαια, έχοντας:
Έξι παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, δηλαδή περισσότερες λύσεις, από τον αντίπαλο. Ο Μιλουτίνοβ κυριάρχησε με νταμπλ-νταμπλ (12π-13ρ) στη μάχη των… μοναχικών σέντερ, κόντρα δηλαδή στον Λεσόρ. Ο Πίτερς μίλησε στο πρώτο δεκάλεπτο, ο Γκος συνέχισε το σερί των μεγάλων ματς εναντίον του ΠΑΟ, ο Γουόκαπ έδωσε ρεσιτάλ στο δεύτερο ημίχρονο (17π) τιμωρώντας τα συνεχή under της “πράσινης” άμυνας κι ο Παπανικολάου (11π, 7ρ) τα έκανε όλα. Άμυνα σε Ναν και Σλούκα, ή Μήτογλου, Παπαπέτρου και κρίσιμους πόντους στην επίθεση…
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Ο Πετρούσεβ λειτούργησε σαν μοχλός στην επίθεση, ειδικά στη δεύτερη περίοδο, όταν ο Μπαρτζώκας σε μια μάλλον προγραμματισμένη κίνηση, τον άφησε στο παρκέ δίπλα στο Μιλουτίνοβ, για να παίξει στο “4”. Κι ο “αφανής” Λαρετζάκης, στο ίδιο διάστημα έβαζε τα χέρια του σε κάθε προσπάθεια του Ναν να ντριπλάρει, κλέβοντας μπάλες και βοηθώντας στο έπακρο την τακτική αντιμετώπισης του “πράσινου” ΝΒΑερ.
Πράγματι ο Ολυμπιακός είχε δουλέψει πολύ την εξουδετέρωση του Αμερικανού. Η αλήθεια είναι ότι αν δει κανείς τους αριθμούς του Ναν (21 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ) μπορεί να υποθέσει ότι ο σούπερ σταρ του ΠΑΟ έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση. Η αλήθεια είναι ότι η “ερυθρόλευκη” άμυνα πίεζε πάντα όταν ο Ναν κατέβαζε την μπάλα, οδηγώντας τον σε over dribbling, βεβιασμένα σουτ (συνολικά 8/20) αλλά και 4 λάθη.
Οι Πειραιώτες κατάφεραν να στείλουν τον Παναθηναϊκό μακριά από τη ρακέτα τους (ειδικά στο πρώτο μέρος), ενώ οι ίδιοι έβαλαν την μπάλα πάρα πολύ στο ζωγραφιστό (40-24 οι πόντοι των δυο ομάδων κοντά στο καλάθι) είχαν 21 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ (μόλις 7 ο ΠΑΟ) και 37 από τους παίκτες του πάγκου (28 οι γηπεδούχοι).
Ο Λεσόρ είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητος στο πρώτο ημίχρονο όταν έκανε μόλις δυο σουτ, την ώρα που ο Παναθηναϊκός τελείωνε με 4/11 δίποντα και 9/20 τρίποντα. Η ανισορροπία ήταν προφανής. Στο δεύτερο μέρος ο ΠΑΟ προσπάθησε να διορθώσει (10/21δ, 7/16τρ) αλλά ο Ολυμπιακός είχε ήδη κάνει το πρώτο βήμα. Ήταν, πάντα, μπροστά από τον αντίπαλο του και ήξερε πως να διαχειριστεί ένα αγώνα που φάνηκε από νωρίς να κυλάει στα δικά του μέτρα…
Και το πνεύμα και η σαρξ…
Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος στο μυαλό του. Καθώς ο Παναθηναϊκός, είναι λογικό να ζει ακόμα την ευτυχία της 7ης Ευρωλίγκας, φάνηκε αυτό μέχρι και στις αντιδράσεις του κοινού στο ΟΑΚΑ, ο Ολυμπιακός όλες αυτές τις μέρες δούλεψε κυρίως στην ψυχολογική προετοιμασία. Πνευματικά οι παίκτες του Μπαρτζώκα φάνηκαν από το τζάμπολ έτοιμοι να ακολουθήσουν το πλάνο, να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους και στο τέλος να φύγουν νικητές.
Ήταν πρόθυμη η σαρξ αλλά και το πνεύμα τους, για το μεγάλο διπλό. Όσοι είχαν δει το ματς με το Περιστέρι bwin (ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο) έπρεπε να είναι υποψιασμένοι, για τον τρόπο με τον οποίο θα έμπαινε και στον πρώτο τελικό ο πρωταθλητής. Και διαβασμένος αλλά κυρίως ήρεμος, πήγε αποφασισμένος να κάνει μια δουλειά. Και την έκανε, σχεδόν τέλεια…
Ο Παναθηναϊκός AKTOR προσπάθησε να ανατρέψει τη ροή του ματς, χωρίς όμως συγκεκριμένο σχέδιο. Ίσως γι αυτό να εκνευρίστηκε τόσο πολύ ο Αταμάν, που μετά το ματς άρχισε να παραλογίζεται, μπλέκοντας το ποδόσφαιρο και τους ξένους διαιτητές που παίζουν στην Stoiximan Super League. Στον Τούρκο κόουτς δεν του βγήκε τίποτε.
Ούτε οι τρεις κοντοί, που συνήθως δουλεύουν στην εντέλεια, ούτε το παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια του Ναν, ούτε το σχήμα με Χουάντσο – Μήτογλου, ούτε το γνωστό τρικ με τον Καλαϊτζάκη σε ρόλο κασκαντέρ, στην ουσία ο Παναθηναϊκός AKTOR προσπαθούσε να γυρίσει τον αγώνα περισσότερο με το ένστικτο και το ατομικό ταλέντο, παρά την ομαδική προσπάθεια.
Με 1-0 αλλά από το μηδέν
Οι δυο ομάδες δεν έχουν πολύ χρόνο να ξεκουραστούν, ουσιαστικά θα πάνε στον δεύτερο τελικό με μια χαλαρή προπόνηση. Το 1-0 είναι γεγονός, αλλά το ματς αρχίζει από το μηδέν. Άρα στο τέλος της βραδιάς, πιο πολύ απ΄ όλα θα μετρήσει αυτός που θα χει πάρει τη νίκη. Ο Ολυμπιακός ξέρει ότι με ένα 2-0 αγκαλιάζει τον τίτλο και με τα δυο χέρια, ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν έχει άλλη επιλογή από το να ισοφαρίσει και να ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας.
Θα παίξει ρόλο εκ νέου, η προετοιμασία τους στο πνευματικό επίπεδο. Οι “πράσινοι” δεν χρειάζονται πολλά. Ξέρουν πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι τώρα που έχασαν το αβαντάζ.
Ίσως πιο δύσκολη -σε αυτό τον τομέα- είναι η δουλειά που έχει μπροστά του ο Ολυμπιακός. Οι “ερυθρόλευκοι” θα πρέπει να τιθασεύσουν τα συναισθήματα τους, να αποβάλλουν την πίεση της έδρας και να πάρουν ουσιαστική βοήθεια από 12.000 φίλους τους που θα κατακλύσουν το Ειρήνης και Φιλίας. Θα χρειαστεί να παίξουν ακόμα πιο δυνατά και κυρίως να βάλουν στο περιθώριο τη νίκη στο ΟΑΚΑ. Είπαμε, μνήμη χρυσόψαρου…
