Οι Τούρκοι έπαιζαν την ύπαρξή τους και πήραν σπουδαία νίκη, χάρη στα τρίποντα… γενέθλιά τους, αλλά και το αμυντικό τους πάθος. Μακριά από τον εαυτό τους οι Πειραιώτες έκαναν και δώρα στην Έφες με την επιθετική νωχελικότητα. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Ήταν ένας αγώνας δυο διαφορετικών κόσμων. Βλέπετε έχει περάσει καιρός από τον ημιτελικό του Βελιγραδίου και εκείνη την ματσάρα της οποίας η έκβαση κρίθηκε από το τρίποντο του Μίσιτς.
Ο Ολυμπιακός πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει να είναι ολοζώντανος στην υπόθεση τετράδα. Η Έφες πολύ απλά, έπαιξε για να μείνει ζωντανή στην ιστορία των play in. Είναι γνωστό τοις πάσοι, ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, όποιος παίζει για την ζωή του, βρίσκει έξτρα δυνάμεις, βρίσκει έξτρα λύσεις, βρίσκει ψυχή, κουράγιο και κάνει και περισσότερα απ’ όσα μπορεί.
Ε, αυτό έκαναν οι Τούρκοι. Έβαζαν τα τρίποντα σε ρυθμούς… καταιγίδας και έπαιξαν μάλλον την καλύτερη άμυνα που έχουν έχουν επιδείξει μέχρι τώρα στη διοργάνωση. Κέρδισαν δίκαια , μοίρασαν απογοήτευση μέσα στο παιχνίδι στους “ερυθρόλευκους” και τους οδήγησαν με… μανία σε δύσβατα μονοπάτια.
Η ζωή συνεχίζεται, αλλά σίγουρα ο Μπαρτζώκας με τους παίκτες του, θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται τις αρκετές πιθανότητες μειονεκτήματος έδρας στην επόμενη φάση. Δεν ξέρω αν η Έφες τα καταφέρει στο τέλος, αλλά αν έπαιζε έτσι τους προηγούμενους μήνες, θα ήταν και ψηλότερα στην βαθμολογία…
Εκτέλεση δίχως έλεος…
Εδώ που τα λέμε , αυτά που έκαναν οι Τούρκοι στο πρώτο μέρος έξω από τα 6,75 ήταν εκτός λογικής. Βέβαια, αυτή είναι φέτος η συγκεκριμένη ομάδα και για αυτό βαθμολογικά υποφέρει. Καμία σχέση με το μπάσκετ του Αταμάν κι ας έχουν μείνει κάμποσοι από αυτούς που οδήγησαν πολύ ψηλά την Έφες.
Φέτος, το τρίποντο αποτελεί το πρώτο συστατικό στο μενού και για κακή του τύχη ο Ολυμπιακός υπέφερε. Ξέρετε τι είναι να πηγαίνεις στα αποδυτήρια με 48 πόντους στο κεφάλι και να ‘χεις δεχθεί 10 τρίποντα; Και καλά να έχεις φάει 10 τρίποντα, αλλά όταν αυτό έχει γίνει σε μόλις 14 προσπάθειες των αντιπάλων σου, το κακό γιγαντώνεται.
Ο Πλάις μπήκε με 3/3 σουτ από μακριά και ακολούθησαν… όλοι πλην Μπομπουά. Όσα και να προσπαθούσε να κάνει ο Μπαρτζώκας, οι τύποι είχαν… γενέθλια και είχαν στήσει τρελό πάρτι από την περιφέρεια. Το ζήτημα ήταν να σταματήσει αυτό για να προλάβει να γυρίσει η κατάσταση. Να χάνεις 11 πόντους, να είσαι στο 48- 37 και να ξέρεις πως στατιστικά, όλοι οι αριθμοί ήταν ισορροπημένοι, απλά σε έχουν διαλύσει από μακριά.
Ούτε επίθεση!
Ο Ολυμπιακός το προσέγγισε μπασκετικά και ήρεμα. Η μπάλα στους ψηλούς, ο Παπανικολάου ήρθε ζεστός από τον πάγκο, αντί του Μπραζντέικις που έχασε δυο… πέναλτι, η πίεση υπήρχε, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την ελληνική ομάδα για αδιαφορία. Ακόμη και σουτ από το κέντρο έβαλε ο Λαρεντζάκης.
Μόνο αυτό όμως δεν είχαν κάνει οι Τούρκοι, που ήξεραν ότι είχαν τον πρώτο λόγο. Και όσο ο Πίτερς (πλέον παίρνει πολύ λιγότερο την μπάλα) με τον Κάνααν δεν, όλο και μεγαλώνει ο προβληματισμός για την απουσία σταθερής απειλής. Οι δυο τους ανέβασαν επιδόσεις στο τρίτο δεκάλεπτο, αλλά το κακό είχε γίνει.
Γιατί οι Τούρκοι είχαν βρει ρυθμό και ψυχολογία σε τέτοιο σημείο που για τα κυβικά τους ήταν καλοί και στην άμυνα. Ο τραυματισμός του Γουόκαπ ήταν εμφανής, μαζί και η ανετοιμότητα του Γκος. Ο Ράιτ αυτή τη φορά δεν έδωσε πολλά, ήταν και αρνητικός στην τελευταία περίοδο. Η άμυνα έπαθε ζημιά μεγάλη ακόμη και κοντά στο καλάθι.
Το ματς ας μην κοροϊδευόμαστε αποδείχθηκε μεγάλη παγίδα. Γιατί μπορεί να διαβάσατε ήδη για τα τρίποντα και τα ποσοστά των Τούρκων, αλλά η αλήθεια είναι ότι και στην επίθεση ο Ολυμπιακός κόλλησε πολύ και δημιούργησε κάκιστες συνθήκες για τον εαυτό του.
Μακριά από …Ολυμπιακό
Πολλά από αυτά που οδήγησαν την ομάδα μέχρι τώρα, είχαν εξαφανιστεί. Δεν ήταν μόνο τα τουρκικά ποσοστά. Όταν έπρεπε η ομάδα να δώσει το κάτι παραπάνω, δεν το έκανε. Υπάρχουν και αυτές οι βραδιές… Είδαμε πάσες για τα πανηγύρια από τους κοντούς προς τους ψηλούς. Την μπάλα να μένει στα χέρια, ως τα τρία δευτερόλεπτα πριν την λήξη των επιθέσεων. Ανισορροπία και γενικά μπάσκετ πολύ μακριά από την Ολυμπιακή μεθοδικότητα.
Χαλαρότητα και αιχμαλωσία από μια Έφες που όπως σας έγραψα στον πρόλογο έπαιξε για τις τελευταίες της ελπίδες. Και έμεινε ζωντανή σε μια κούρσα που φαίνεται χαμένη. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται το μειονέκτημα στα play-offs της διοργάνωσης. Γιατί το ματς αυτό ήταν για να μείνει γερά στο κυνήγι της τετράδας. Και το έχασε. Για να δούμε…
