Ο Παναθηναϊκός επικράτησε του Ολυμπιακού με 3-1 και ο Φώτης Καρακούσης γράφει για την προσήλωση στο πλάνο και το πάθος που έβγαλαν οι «πράσινοι» καταφέρνοντας εκτός από τους Πειραιώτες να κερδίσουν και την κούραση.
Η αλήθεια είναι πως με δεδομένη την κούραση που έβγαζε το τελευταίο διάστημα ο Παναθηναϊκός έχοντας και τους αγώνες της Ευρώπης, δεν ήμασταν λίγοι όσοι περιμέναμε μεγαλύτερο ντέρμπι στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό. Ένα ντέρμπι που σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε στον «Άγιο Θωμά», με τους «πράσινους να επικρατούν ακόμα πιο εύκολα από όσο δείχνει αυτό το 3-1, μένοντας «ζωντανοί» στην μάχη του τίτλου με το -2 από τον ΠΑΟΚ, με τους Πειραιώτες με αυτό το -4 πλέον να ζητάνε μια υπέρβαση για να κόψουν πρώτοι το νήμα του πρωταθλήματος.
Ένα τρίποντο που κατακτήθηκε από την ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου για δύο λόγους. Αρχικά η προσήλωση στο πλάνο, το οποίο στο «τριφύλλι» ακολούθησαν στο έπακρο και εν συνεχεία το πάθος, που εκτός από τους «ερυθρόλευκους» νίκησε και την κούραση. Ένα πάθος που υπήρξε γιατί οι γηπεδούχοι γνώριζαν πως μετά τις ήττες από ΠΑΟΚ εντός και Φοίνικα εκτός, δεν υπήρχαν περιθώρια για άλλες απώλειες εν’ όψει της Β΄φάσης. Έπαιξαν σε μεγάλο βαθμό «με την πλάτη στον τοίχο» και αυτό τους έκανε να βγάλουν αντίδραση.
Το πάθος, η διάθεση, η αντίδραση κλπ, ναι μεν σε βοηθάνε, αλλά σίγουρα δεν φτάνουν για να πάρεις μια νίκη σε ντέρμπι. Πρέπει να έχεις και πλάνο και ο Παναθηναϊκός δεδομένα το είχε. Ποιο ήταν αυτό; Αρχικά ο στόχος ήταν να βγει εκτός παιχνιδιού ο Πέριτς και οι γηπεδούχοι το έκαναν κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά. Από το ξεκίνημα του πρώτου σετ πίεσαν τον Σέρβο ακραίο στο σερβίς με αποτέλεσμα να του «χαλάσουν το μυαλό» και να αναγκάσουν τον Αλμπέρτο Τζουλιάνι να τον βγάλει εκτός.
Αυτή η κίνηση έκρινε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι γιατί ναι μεν ο Δαλακούρας δεν ήταν αρνητικός με 10 πόντους και 47% στην επίθεση, ωστόσο στον Ολυμπιακό έλειψε ο ηγέτης που θα τραβήξει την ομάδα στο σκορ. Αυτός ο παίκτης από την στιγμή που αποχώρησε ο Έγκλεσκαλνς (ο Τεπάν ακόμα δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί στον συγκεκριμένο ρόλο) και ο Μιγιαΐλοβιτς δεν είναι ο περσινός Μιγιαΐλοβιτς, ήταν ο Πέριτς όλο αυτό το διάστημα. Με τον 23χρονο Σέρβο εκτός αγώνα, η απουσία ηγέτη ήταν αισθητή και έκρινε σε μεγάλο βαθμό την πλάστιγγα.
Η εξουδετέρωση του Πέριτς ήταν το πρώτο σκέλος του πλάνου και ακολουθήθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Το δεύτερο ήταν η συνολική πίεση στο σερβίς για να μπορέσει το μπλοκ που είναι και από τα μεγάλα «όπλα» του Παναθηναϊκού να πιάσει και πάλι δουλειά, κάτι που με Θεσσαλονικείς και Συριανούς δεν είχε γίνει. Από την τελική γραμμή οι «πράσινοι» είχαν 8 άσους, έναντι 6 των αντιπάλων τους, ενώ στα μπλοκ κυριάρχησαν με 14 έναντι 7.
Συνολικά οι Στάλεκαρ και Ρανγκέλ, κυριάρχησαν έναντι των Παγένκ και Ζουπάνι. Στο σύνολο των πόντων αυτό δεν φαίνεται και τόσο, καθώς οι «πράσινοι» κεντρικοί είχαν 20 πόντους, έναντι 14 των «ερυθρολεύκων», αλλά αυτοί οι πόντοι ήρθαν με 4/4 επιθέσεις του Σλοβένου και 5 μπλοκ και 10/14 του Βραζιλιάνου, ενώ στον αντίποδα τα στατιστικά Ζουπάνι και Παγένκ ήταν 3/7 και 3/10 αντίστοιχα. Μια οικονομία του κέντρου των γηπεδούχων που έκανε την διαφορά.
Όπως την διαφορά την έκανε και η παρουσία του Πρωτοψάλτη. Ο Παναθηναϊκός είχε τον ηγέτη που δεν είχε ο αντίπαλός του. Ένας ηγέτης που έλειψε από τις αναμετρήσεις με ΠΑΟΚ (έπαιζε τραυματίας) και Φοίνικα. Ένας ηγέτης που στο πρώτο σετ που πάντα σε ντέρμπι είναι κομβικό, πήγε στο σερβίς και ουσιαστικά το τελείωσε. Σε γενικές γραμμές αυτά ήταν τα σημεία που στηρίχθηκε ο Παναθηναϊκός για να φτάσει στη νίκη, μια σημαντική νίκη που τον κρατάει «ζωντανό» εν’ όψει της δύσκολης συνέχειας.
Πάμε τώρα να δούμε τι δεν έκανε καλά ο Ολυμπιακός. Αρχικά οι Πειραιώτες σε κανένα σημείο δεν είχαν το σερβίς που μας έχουν συνηθίσει. Όχι μόνο όσον αφορά την δύναμη, αλλά και την τακτική. Δεν προσπάθησαν να φορτώσουν κάποιον παίκτη του Παναθηναϊκού, με τους Γκαρά, Πρωτοψάλτη και Ανδρεόπουλο να παίρνουν από 19 υποδοχές, έχοντας πολύ καλά στατιστικά. Στο μπλοκ σε σχέση με τα άλλα ντέρμπι ήταν καλύτεροι, αλλά και πάλι είχαν τους μισούς πόντους από τους αντιπάλους τους, ενώ ξαναλέμε πως δεν είχαν τον παίκτη να τους τραβήξει στο σκοράρισμα.
Επίσης είχαν σε κακή μέρα και τον Αλμπέρτο Τζουλιάνι με τον Ιταλό τεχνικό να αφήνει για ενάμιση σετ τον Πέριτς στον πάγκο και να τον βάζει στο 4ο (μπήκε κρύος και κακή ψυχολογία) και αφού το τρίτο είχε κατακτηθεί με τον Δαλακούρα να έχει συμβάλλει σημαντικά στο να πάει στους φιλοξενούμενους. Και με τους πασαδόρους θα μπορούσε να ανακατέψει λίγο παραπάνω την τράπουλα και να βάλει και πάλι κάποια στιγμή τον Στιβαχτή που έβγαλε πολύ νωρίς.
Με το αν βέβαια δουλειά δεν γίνεται. Και το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός σε ένα ματς που μπορεί να τον έκανε και πάλι σοβαρό διεκδικητή του τίτλου (και τώρα είναι αλλά με σαφώς λιγότερες πιθανότητες), δεν εμφανίστηκε έτοιμος ούτε αγωνιστικά, ούτε πνευματικά και το πλήρωσε. Πλέον κόντρα σε Φοίνικα στην πρεμιέρα της Β’ φάσης δεν έχει άλλα περιθώρια απώλειας, καθώς ουσιαστικά αν δεν κερδίσει μένει εκτός από εξαιρετικά νωρίς.
ΥΓ: Ο Ανδρεόπουλος έκανε ιδανικό παιχνίδι όσον αφορά την τακτική και τα «θέλω» του προπονητή του. Θυσίασε περισσότερες επιθέσεις και πόντους, κοιτάζοντας να βοηθήσει στην πίσω ζώνη, αφήνοντας τον ρόλο των σκόρερ σε Πρωτοψάλτη και (ανεβασμένο) Βαν ντεν Ντρις.
ΥΓ1: Ο Στάλεκαρ δεν σταματάει να ανεβαίνει διαψεύδοντας τους πάντες. Ο Σλοβένος έχει δουλέψει πάρα πολύ και αυτό φαίνεται σε κάθε παιχνίδι όπου παίζει όλο και καλύτερα. Ειδικά χθες το μονό μπλοκ απέναντι στον συμπατριώτη του Παγένκ ήταν απίστευτο.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός, αλλά και ο ίδιος ο Βαν ντεν Ντρις ήθελε ένα τέτοιο παιχνίδι και αυτό φάνηκε με τον τρόπο που πανηγύριζε τους περισσότερους πόντους. Σαν να του βγήκε ένα βάρος που είχε μέσα του.
ΥΓ3: Στον ΠΑΟΚ πάντως αν ήταν μια ομάδα να κερδίσει με 3-0 ή 3-1 στο ντέρμπι σίγουρα θα ήθελαν τον Παναθηναϊκό. Όχι γιατί θεωρούν τους «πράσινους» κατώτερους αντιπάλους, κάθε άλλο, αλλά γιατί ξέρουν πως το «τριφύλλι» έχει δύο επιπλέον παιχνίδια στην Ευρώπη, αλλά και δύο ντέρμπι με τον Φοίνικα για το Λιγκ Καπ, κάτι που θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη την κούραση.
ΥΓ4: Με την Χάλκμπανκ οι πιθανότητες είναι από λίγες, έως ελάχιστες. Βέβαια όλα κρίνονται στο γήπεδο, αλλά μιλάμε για μία ομάδα που σε Τουρκία μετράει ήδη 20 στα 20 και είναι χωρίς την παραμικρή αμφιβολία το τεράστιο φαβορί.
ΥΓ5: Μην ξεχάσουμε την καθιερωμένη αναφορά στον τραγικό τρόπο διεξαγωγής. Χάνουμε σπουδαία playoffs και πραγματικά είναι μεγάλο κρίμα…
