Η Μαρία Ζαφειράτου απάντα στις «ευχές» με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της ΛΟΑΤΚΙφοβίας.
Κάθε φορά που αναφέρομαι υπέρ των ομοφυλόφυλων (σε ποστ, story, στο ραδιόφωνο), πάντα θα υπάρξει κάποιος που θα μου “ευχηθεί” να μου “βγει ο γιος μου γκέι”. Όχι η κόρη μου, γιατί ως γνωστόν, σημασία έχει πρωτίστως ο άνδρας να μην βγει ομοφυλόφιλος, όχι το κορίτσι.
Ε, λοιπόν μετά από σκέψη, κατέληξα στο συμπέρασμα: Δεν με νοιάζει. Δεν μπορείτε πόσο ΚΑΘΟΛΟΥ δεν με νοιάζει. Και ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ πως (και πώς) υπάρχουν γονείς που έχουν ως βασική προτεραιότητα την ετεροφυλοφιλική σχέση των παιδιών τους και σε δεύτερη μοίρα την ευτυχία τους.
Διάβαζα τη δήλωση του Γιώργου Καπουτζίδη και ομολογώ πως όταν έμαθα ότι αυτό ειπώθηκε on air και κατά τη διάρκεια των προκριματικών εξεπλάγην. Στην αρχή έτσι απλά, μετά πολύ πολύ θετικά. Αλλά αν περίμενα από έναν άνθρωπο μια τέτοια απάντηση, ναι αυτός είναι ο Καπουτζίδης.
Μετά σκέφτηκα πόσο πολύ μπορεί να έχει πληγωθεί αυτός ο άνθρωπος, να έχει πονέσει, να έχει απογοητευθεί, να έχει φοβηθεί, να έχει κρυφτεί, να έχει πει ψέματα, να έχει πει τη μισή αλήθεια, να έχει δακρύσει, να έχει μετανιώσει, μέχρι να βρει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση να πει όσα είπε.
Και αποφάσισα ότι κανένα από τα παιδιά μου δεν θα ήθελα να περάσουν όλα τα παραπάνω. Κανένα από τα παιδιά μου δεν θα ήθελα να ντρέπονται γι’ αυτό που είναι ή να σκέφτονται ότι μπορεί εγώ να ντρέπομαι γι΄αυτό που είναι.
Τα παιδιά μου είναι πάνω από τη γειτονιά και από το τι θα πει αυτή. Τα παιδιά μου είναι οι επιλογές τους. Και όσο οι επιλογές τους τα κάνουν να χαμογελούν, θα χαμογελώ κι εγώ. Αν οι επιλογές τους τα κάνουν να κλάψουν, η αγκαλιά μου, η συμβουλή μου, η σκέψη μου, το σπίτι μου και η έγνοια μου θα είναι εδώ για εκείνα.
Τα παιδιά μας δεν είναι η κοινωνία, η γνώμη, η άποψη, τα κουτσομπολιά. Τα παιδιά είναι κομμάτια μας, είναι αίμα μας, είναι ο χτύπος της καρδιάς μας, είναι η ζωή μας. Και η σεξουαλικότητά τους δεν είναι λόγος να έχουμε δεύτερες σκέψεις για αυτά.
Σε όλους όσοι μου εύχονται να “μου βγουν γκέι τα παιδιά”, εγώ τους εύχομαι να βγουν ευτυχισμένα.
