Η Μπενφίκα καταρρέει και ο Ζοσέ Μουρίνιο καλείται να βγάλει εκείνη τη μαγεία του 2000 που τον μετέτρεψε σε Special One.
Ξημερώματα Τετάρτης και η Καραμπάκ… αναγκάζει τους οπαδούς της Μπενφίκα να βγάλουν άσπρα μαντήλια και να τα κουνήσουν σε προπονητή, διοίκηση. Ο Ρουί Κόστα, αποσβολωμένος και πιο χλωμός από ποτέ προσπαθούσε να επεξεργαστεί το μέγεθος της αποτυχίας. «Ήταν μια δύσκολη, βαριά εβδομάδα για όλους» είπε ο πρόεδρος της. Λίγες ώρες νωρίτερα, εκείνος και άλλοι 53.000 φίλαθλοι είχαν ζήσει έναν εφιάλτη. Η ομάδα τους, που προηγήθηκε 2-0 μόλις στο 17’, κατάφερε τελικά να χάσει από την Καραμπάκ. Ήταν η πρώτη φορά που σύλλογος από το Αζερμπαϊτζάν κέρδισε σε αγώνα της φάσης των ομίλων του Champions League. Η κόκκινη πλευρά της Λισαβόνας βυθίστηκε στο χάος, η πράσινη πανηγύριζε!
Ο Ρουί Κόστα έπρεπε να δράσει και χωρίς να κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις απέλυσε τον Λάζε. Η ήττα ήταν οδυνηρή, αλλά η ομάδα του Παυλίδη μοιάζει εδώ και καιρό να παραπαίει. Μόλις ένα πρωτάθλημα στα τελευταία έξι και η ατάκα που βγήκε από το στόμα του προέδρου ήταν η εξής: «Ο επόμενος προπονητής πρέπει να είναι νικητής και να φέρει την Μπενφίκα εκεί που της αξίζει».
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί στράφηκαν στον Ζοζέ Μουρίνιο, που ανακοινώθηκε ως νέος προπονητής το απόγευμα της Πέμπτης. Δεν είναι μόνο ότι το βιογραφικό του είναι συγκλονιστικό, είναι ότι η Μπενφίκα χρειάζεται απεγνωσμένα αυτοπεποίθηση, εγωισμό, μια προσωπικότητα για να συσπειρώσει γύρω της.
«Δεν θα κερδίζουμε πάντα, αλλά δεν θα ξαναχάσουμε όπως χάσαμε πριν από δύο μέρες. Αυτό δεν είναι Μπενφίκα» τόνισε ο Special One.
Τα λόγια του ήταν μουσική στ’ αυτιά των φιλάθλων, αλλά και του Ρουί Κόστα. Σε λίγο περισσότερο από έναν μήνα γίνονται οι προεδρικές εκλογές του συλλόγου. Ο Ρουί Κόστα πιέζεται από τον αντίπαλό του, Ζοάο Νορόνια Λόπες, ο οποίος δεν δίστασε να εκμεταλλευτεί το στραπάτσο με την Καραμπάκ. «Οι τελευταίες ώρες ήταν το αποκορύφωμα τεσσάρων καταστροφικών χρόνων» δήλωσε. «Η Μπενφίκα είναι όμηρος των αποφάσεων του Ρουί Κόστα, ενός προέδρου ανίκανου να χαράξει το μέλλον του συλλόγου».
Ο χρόνος πιέζει. Αν ο Μουρίνιο που απολύθηκε τον περασμένο μήνα από τη Φενέρμπαχτσε καταφέρει να συμμαζέψει την ομάδα, μπορεί να αλλάξει και τους εκλογικούς συσχετισμούς.
Η αρχή της διαδρομής του «Special One» στον πάγκο
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο αφήγημα: η επιστροφή του Μουρίνιο στην Πορτογαλία και στην Μπενφίκα. Ήταν στο «Ντα Λουζ», πριν από σχεδόν 25 χρόνια, που πήρε το πρώτο του βάπτισμα ως πρώτος προπονητής. Τότε, στα 37 του, αποφασισμένος να αφήσει το στίγμα του σε μια ομάδα που ζούσε σε μόνιμη κρίση. Ηταν Σεπτέμβριος του 2000. Η Μπενφίκα βρίσκεται σε βαθιά κρίση: έξι χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, άδεια ταμεία, διοικητική αστάθεια. Ο πρόεδρος Ζοάο Βάλε ε Αζεβέντο αποφασίζει να ταράξει τα νερά και δίνει το «τιμόνι» σε έναν 37χρονο άπειρο: τον Ζοζέ Μουρίνιο.
Ο Πορτογάλος είχε φύγει εκείνο το καλοκαίρι από την Μπαρτσελόνα, όπου υπήρξε βοηθός του Σερ Μπόμπι Ρόμπσον και του Λουίς φαν Χάαλ. Για πολλούς, ήταν ρίσκο. Για τον ίδιο, ευκαιρία ζωής. Το ντεμπούτο του συνοδεύτηκε από ήττα με 1-0 από την Μποαβίστα. Ο Μουρίνιο όμως είχε ήδη αποφασίσει: η ομάδα χρειαζόταν αλλαγή νοοτροπίας. Δεν δίστασε να τα βάλει με παίκτες-«ονόματα».
Χαρακτηριστικό το περιστατικό με τον Αμπντελ Σαμπρί, που άργησε επτά λεπτά να δέσει τα κορδόνια του πριν μπει αλλαγή. Ο Μουρίνιο τον «τελείωσε» μπροστά σε όλους: «Με τέτοια νοοτροπία δεν θα ξαναπαίξεις ποτέ για μένα». Την ίδια στιγμή, έδινε ευκαιρίες σε νεαρούς της ακαδημίας, όπως ο Ντιόγκο Λουίς. «Μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε το όνειρό μας» θυμάται ο τελευταίος.
Επανάσταση στην προπόνηση
Στις προπονήσεις εισήγαγε μια επαναστατική μέθοδο: όλες οι ασκήσεις γίνονταν με μπάλα, σε υψηλή ένταση και με ξεκάθαρο τακτικό στόχο, ώστε η φυσική κατάσταση, η τεχνική και η τακτική να δουλεύονται ταυτόχρονα». Οι παίκτες μιλούσαν για μια εμπειρία «δέκα χρόνια μπροστά από την εποχή της». Το αποτέλεσμα φάνηκε γρήγορα: μετά την πρεμιέρα, η Μπενφίκα ηττήθηκε μόνο σε ένα από τα επόμενα δέκα παιχνίδια. Ο Δεκέμβριος του 2000 έφερε την εκτόξευση, νίκη με 3-0 απέναντι στη Σπόρτινγκ, την πρωταθλήτρια Πορτογαλίας. Ήταν η τέταρτη συνεχόμενη νίκη, η ομάδα έδειχνε ξανά ανταγωνιστική. Όμως, η αλλαγή προεδρίας έφερε τα πάνω κάτω. Ο νέος ισχυρός άνδρας, Μανουέλ Βιλαρίνιο, ήθελε στον πάγκο τον παλαίμαχο Τόνι. Ο Μουρίνιο ζήτησε άμεση ανανέωση συμβολαίου, η απάντηση όμως ήταν αρνητική. Λίγες μέρες μετά τον θρίαμβο επί της Σπόρτινγκ, αποχώρησε.
Οι συνέπειες και η συνέχεια
Η Μπενφίκα κατέρρευσε, τερματίζοντας 6η, το χειρότερο πλασάρισμα της ιστορίας της. Ο Μουρίνιο πήγε στη Λεϊρία και έπειτα στην Πόρτο, όπου άρχισε η ανοδική του πορεία προς την κορυφή της Ευρώπης.
Το σύντομο πέρασμά του από τη Μπενφίκα έμεινε ως παράδειγμα της έντασης, της πειθαρχίας και της αποφασιστικότητας που θα χαρακτήριζαν ολόκληρη την καριέρα του. Ένα «εκρηκτικό» πρώτο κεφάλαιο, που 25 χρόνια μετά δείχνει να βρίσκει τη συνέχειά του. Ο Ρουί Κόστα ελπίζει ότι ο Μουρίνιο, με το αίσθημα της ανεκπλήρωτης αποστολής, θα ξαναφέρει τη δόξα στο «Ντα Λουζ». «Έχω δουλέψει στους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου, αλλά κανένας δεν με έκανε να νιώσω περισσότερη τιμή, ευθύνη και κίνητρο απ’ ό,τι σήμερα» είπε ο Μουρίνιο την Πέμπτη. «Είμαι πιο πεινασμένος απ’ ό,τι πριν από 25 χρόνια. Νιώθω πιο ζωντανός από ποτέ».
Loading…
