Ο Θάνος Σαρρής γράφει για την συνεχή πρόοδο του ΠΑΟΚ, το ματς-σταθμός στη Λεωφόρο με το 0-3 επί του Παναθηναϊκού και τη δικαίωση του Ραζβάν Λουτσέσκου.
ΠΑΟΚ – Λουτσέσκου: Ο δρόμος προς την επιστροφήΠαναθηναϊκός – ΠΑΟΚ: Αποφασιστικότητα και κυνικότητα Ερχόταν σιωπηλά, κρατώντας σκοπίμως τα φώτα μακριά. Όμως ήταν εκεί και βελτιωνόταν. Δεν υπήρχε καταλληλότερος από τον Ραζβάν Λουτσέσκου για να σηκώσει το βάρος. Μιας ομάδας με εντελώς διαφορετική λογική από τα προηγούμενα χρόνια, με παίκτες-αινίγματα, με νεαρούς και «γκέλες» που πόνεσαν, τον άφησαν αρκετά πίσω στον πρώτο γύρο. Με γκρίνια για τον παίκτη που δεν είχε το εύκολο γκολ, για το δεκάρι που δεν ερχόταν, για τη νοοτροπία στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό στην Τούμπα και με ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το δεύτερο ήταν, παρεμπιπτόντως, η τελευταία ήττα του «δικέφαλου» στο Πρωτάθλημα. Στις 30 Οκτωβρίου.
Από τότε «γκέλαρε» με Ατρόμητο στο Περιστέρι και ΟΦΗ στο «σπίτι» του, αλλά δεν έχασε ξανά. Κι από τότε, στο πρωτάθλημα, έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ σε 8 ματς, εκείνο του Περιστερίου. Ίσως κι οι ίδιοι οι αντίπαλοί του είχαν πάψει να τον υπολογίζουν για τη μάχη του τίτλου, παρά μόνο ως ρυθμιστή. Παρότι στα τελευταία 12 επίσημα ματς έχει δεχθεί ένα γκολ και έχει σκοράρει 24 τέρματα, μ.ο. 2 γκολ ανά αγώνα!
ΠΑΟΚ – Λουτσέσκου: Ο δρόμος προς την επιστροφήΟ Λουτσέσκου γνώριζε από την αρχή ότι η φετινή χρονιά θέλει υπομονή, ισορροπία, ψυχολογία και κυνικότητα. Κατάφερε να χτίσει πρώτα από όλα τη νοοτροπία του, μέσα από δύσκολες συνθήκες και πίεση: Μια πίεση, που χωρίς τον Ρουμάνο να κρατά τα μπόσικα, πιθανόν να είχε διαφορετικά αποτελέσματα. Χωρίς φόβο, μιλούσε για «αποτελέσματα που θα φανούν την επόμενη χρονιά», μιλούσε για «ευρωπαϊκά κλαμπ που θυσίασαν μια χρονιά για το μέλλον». Και να που το παρόν ήρθε για να δικαιώσει τη διαδικασία, με τον Λουτσέσκου τούτη τη φορά να μην ρίχνει τους τόνους, αλλά να σαλπίζει την επίθεση. Γνωρίζει όσο ελάχιστοι τον οργανισμό του ΠΑΟΚ και την ιδιοσυγκρασία του. Έχει γίνει μετρ στη διαχείριση της ψυχολογίας και του τάιμινγκ.
Κάθε ματς που ο ΠΑΟΚ δεν δεχόταν γκολ ήταν κι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ο «δικέφαλος» είναι δεύτερος στην ένταση των μονομαχιών με 6.7, πίσω μόνο από την ΑΕΚ. Η αμυντική εμπιστοσύνη έφερε και καλύτερες αποφάσεις στη δημιουργία και την επίθεση: Ο ΠΑΟΚ έχει ανέβει στα expected goals, έχοντας, πριν τη σέντρα στη Λεωφόρο 30.06, δηλαδή σχεδόν όσα ο Παναθηναϊκός (30.86). Παράλληλα, είναι δεύτερος σε επαφές στην αντίπαλη περιοχή. Ο διαστημικός Κωνσταντέλιας, που έχει εξελιχθεί σε βασικό γρανάζι της δημιουργίας του ΠΑΟΚ, έδειξε και απέναντι στον Παναθηναϊκό πως οι κάθετες κινήσεις του με την μπάλα και ο τρόπος που κινείται στα μεσοδιαστήματα μπορούν να αποπροσανατολίσουν οποιαδήποτε άμυνα. Είναι ένας βασικός λόγος γι’ αυτές τις επαφές στην περιοχή.
Ο Ολιβέιρα έχει βρει και πάλι διάρκεια και η εικόνα του στο χορτάρι της Λεωφόρου ήταν εκπληκτική, παρότι δεν είδε το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ. Σημείο αναφοράς, βάζοντας δυσεπίλυτους γρίφους στους αμυντικούς του Παναθηναϊκού και δημιουργώντας χώρους και συνθήκες για τους συμπαίκτες του. Κι ανάμεσά τους, οι υπόλοιποι νεαροί, που ατσαλώνονται με τη διαδικασία. Που έμαθαν κι εκείνοι να σηκώνουν το βάρος της φανέλας, να ξεπερνούν τις δύσκολες στιγμές, να βελτιώνουν τη λήψη αποφάσεων.
Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ: Αποφασιστικότητα και κυνικότητα Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, ενώ ο Παναθηναϊκός όχι. Παρόλα αυτά, μιλάμε για τον πρώτο της βαθμολογίας, σε μια έδρα πολύ δύσκολη για κάθε αντίπαλο. Κι όμως, η ομάδα του Λουτσέσκου μπήκε στο γήπεδο για να παίξει με τον τρόπο της, με τρομερή αποφασιστικότητα, ρίσκαρε να πιέσει ψηλά στα πρώτα λεπτά, με τον αντίπαλο να μην βρίσκει «αντίδοτο» στο πρέσινγκ, ήταν εκεί για αντιδράσει στις ευκαιρίες του αντιπάλου και να εκμεταλλευτεί τα λάθη, προϊόν της σωματικής και πνευματικής κόπωσης των «πρασίνων», και να βγάλει για ένα ακόμα ματς τον πιο κυνικό της εαυτό. Να κυνηγήσει φάσεις που έμοιαζαν «σκοτωμένες», να μπει με το μαχαίρι στα δόντια στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, να πιεστεί στα άκρα για φάσεις που η μπάλα έμοιαζε νομοτελειακά ότι θα καταλήξει άουτ, να βγάλει καθαρό μυαλό για συνδυασμούς σε καταστάσεις που απαιτούσαν ταχύτατη σκέψη και εκτελέσεις, όπως το 0-2. Ομάδα Λουτσέσκου, δηλαδή.
Ίσως πράγματι, η φετινή δουλειά να φανεί του χρόνου. Ίσως ο ΠΑΟΚ «χτυπηθεί» ξανά από τις παθογένειες του πρώτου γύρου στο φινάλε, εκεί που θα κριθούν όλα, στα πλέι οφ. Όμως η παράσταση που έδωσε μέσα στην απόρθητη μέχρι σήμερα Λεωφόρο, δεν μπορεί αυτή τη φορά να κρατήσει τα φώτα μακριά: Ο ΠΑΟΚ είναι εδώ, έτοιμος να διεκδικήσει ό,τι του αναλογεί: Δηλαδή όλους τους τίτλους, στους οποίους συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στη μάχη. Και το come back του αυτό, έχει ενορχηστρωτή έναν προπονητή που του αρέσει να μπαίνει στο μάτι των αντιπάλων, αλλά δεν έπαψε ποτέ να είναι μετρ της ψυχολογίας και της ανάγνωσης των μειονεκτημάτων του αντίπαλου.
